Alþýðublaðið - 14.04.1923, Blaðsíða 3
ALÍ>YÐUBLAÐIÐ
3
Karlöflnr frá
Kanpfélayínu
eru þær beztu, sem hiugaðfiytjast,
stórar,
mjúkar,
bragögóðar,
soðna fljótt,
fara ekki i mola.
Og. svo eru þær iíka ódýrastar.
Símanúmep Guðlaugs Bjarnasonar
bifreiðarstjóra er 1397.
VfðgeFðÍS? á regnhlífum
grammófótmm, blikk og emaill.
ílátum, olíuofnum og prímusum,
einnig barnavagnar lakkeraðir
og gerðir í stand á verkstæðinu
á Skó’avörðustíg 3 kjall. (steiuh.).
iíjálparstöð Hjúkrunarfélags-
ins »Líknar< er opin:
Mánudaga . . , kl. 11 —12 f. h.
Þriðjud-iga . . . 5—6 e. —
Miðvíkudaga . . — 3—4 e. --
Föstudaga . . . — 5—6 e- --
Laugardacfa . . — 3—4 e. --
mmmmmmmmm m
H M
B ÁÆTLUNARFERÐIR @
m fra m.
Nýju bifreiðastöðinni ^
^ Lækjartorgi 2. m
E0 Kellavík og Gfarð 3 var í m
m viku, mánud., miðvd., lgd. Q
HafiiarfjJSrð allandagiun.
m Yííilsstaðlr sunnudögum. J0
B0 Sæti 1 kr. kl. 111/2 og 21/2. J0
m Sími Hafnarfirði 52.
m — Reykjavík 929.
HHHHHHSHHHEaS
förum v;í ekki að eins og Morg-
unblaðsmenn og látum þá, sem
við skuldum, tapa á ok-kur, held-
ur iöfnum við tapinu nibur á okk-
ur sjálfa eins og menn, en hlaup-
um ekki frá öllu, eins og værum
við Moigunblaðsmenn.
Hvers vegna segir Morgunblabið
og Lárus litli ekki frá því, hvað
kaupmenn og heildsaiar hafa tap-
að? Hafa kaupmenn ekki verið
að hrynja á höfuðið undanfarið?
Hvað var gjaldþrot, Jakobs Hav-
steens mikið? Hvað mikið var
gjaldþrotið hans Eliasar Hólms?
Og hvers vegna minnist Morg-
uablaðið ekki á gjaldþrot Sigur-
jóns Péturssonar & Co ?
Jú; bíðum nú við; það var víst
grein nýlega um Sigurjón í Moig-
unblaðinu. Það var lofgrein. fað
var ekki sagt þar, að hann væri
gjaldþiota, 'heldur að það 'stæði
illa á fyrir honum. Og menn voru
hvattir til þess að styðja haun.
Ef Morgunblaðið vill fara að
gera verzlunartap síðustu tíma að
umræðuefni, ætti það að byrja á
þeim, sem farið hafa á höfuðið,
og þá fyrst og fremst á Sigurjóni
Péturssyni.
Ef Mgbi. og L. 1. vita ekki neitt.
um það gjalddrot, get ég frætt um,
að skuldir eru þar 400 þúsundir
umfram þær skuldir, sem veð er
fyrir. Af þessum skuldum eru 300
til 380 þúsund krónur tapaðar.
Eins og kunnugt er, heflr lands-
sjóður lánað Sigurjóni 100 þús.
kr. eða meira, svo það er svo sem
ástæða fyrir Mgbl. og L. 1. að
gera þetta að umtaisefni.
Edgar Rice Burroughs: Dýr Tarzans.
upp; biátt fór skrúfan af stað, og skipið leið frá
honum út í myrkrið.
Er hann snéri bátnum til þess að róa í land,
heyrði hann konu reka upp neyðaróp á þilfari
skipsins.
^Þetta kalla óg nú hundaheppni,< tautaði hann,
»en betra hefði samt verið, að ég hefði aldrei
íengið aurana <
* *
*
s
Þegar Jane Clayton sté á þilfar Kincaid, virtiat
henni skipið aileyðilegt. Hún sá eklcert til þeirra,
er hún leitaði að, svo hún hélt áfram að leita að
manni sínum og syni, sem hún vonaði að flnna
umsviíalaust.
Hún skundaði til káétunnar," sem var að hálfu
leyti ofan þilja. Þegar hún skundaði nibur stigann inn
í aðalsalinn, sem umkringdur var af herbergjum
yflrmannanna, tók hún ekkí eftir því, að hurð
beint á móti henni var kipt. aftur. Hún fór þvert
yflr salinn, hægði svo á sér og stanzaði utan við
hverja hurð, hlustaði og tók í húninn.
Steinþögn var. Henni fanst sem bjartaslög sín
vektu hinn mesta hávaða í skipinu.
Hún opnaði hverja hurðina af annari. Öll her-
bergin voru mannlaus. Hún var svo áköf, að hún
tók ekkert, eftir, þó vélin hreyfðist, og skrúfan ham-
aðist. Nú kom hún að síðustu hurðinní hægra
inegin. Um leið og húu opnáði hana, þreif maður,
dökkur á brún og brá, hana * *og dró hana inn fyrir
dyrnar.
Yið þessa óvæntu árás varð hún gripin ótta og
rak upp hátt hljóð; maðurinn smelti hendinni fyrir
munn hennar.
>Ekki fyrr en við erum komin lengra frá landi,
góða mín,< sagði, hann. »]?á máttu skrækja höf-
uðið af þér.<
Latði Graystoke snéri sér við og sá framan í
alskeggjað andlit rétt hjá sór. Maðurinn slepti tak-
inu, og stúlkan hörfaði aftur á bak, er hún þekti
hann.
»Nikolas Rokofí! Herra Thuranl< hrópaði hún.
>Þinn staðfastur dáandi !< svaraði Rússinn og
hneigði sig djúpt.
>Hvar er sonur minn?< sagði hún og lézt ekld
sjá fleöulæti hans. »Fáðu xnér hann! Hvernig gazt
þú veiið svo havðbijósta — ? Jafnvel þú — Mikolas
Rokoff! — getur ekki vevið gersneyddur miskunu
og tilflnningu! Segðu mér, hvar hann er! Er hann
hér á skipinu? Ó, ef hiarta er til í brjósti þér, þá
fylgdu mér til barnsins míns!<
>Ef þú gerir eins og þór er skipað, verður hon-
um ekkext mein gért,< svaraði Rokoff. »En mundu
það, að það er sjálfii ^þér að kenna, að þú ert hér.
Þú komst sjálfviljug út í skipið, og þú verður að
taka afleiðingunum. Ekki hélt óg,< bætti hann við,
»að mér mundi auðnast slik gæfa.<
Hann fór upp á þiljur og lokaði fangann inni,
Hún sá hann ekki í marga daga. Sannleikunnn var