Valsblaðið - 01.02.1940, Side 11

V A L S B L A Ð I Ð
11
Blaðið
SieVRVEGARAR V VI> 103»
Aftari röð f. v.: Halldór Sveinsson, Gunnar Bergsteinsson, GuSbr. Jakobsson,
Ingólfur Steinsson, Jónas Sigurðsson, Erlendur Sigurðssön, Hafst. Guðmunds-
son. Sitjandi f. v.: Ragnar Jakobsson, Vilhjálmur Bjarnar, Albert Guðmunds-
son, Sveinn Helgason, Gunnar Sigurjónsson.
Um starfsemi Vals, sem og annara
stærri íþróttafélaga, má segja, að hún
skiptist í tvö aðalatriði, þar sem ann-
að umlykur kjarnann úr markmiði fé-
lagsins, knattspyrnuna sjálfa, en hitt
alt það slarf, er ynt er af hendi til
að gera aðstöðuna til knattspyrnuiðk-
unar sem fullkomnasta. í fyrra flokkn-
um teljast einkaæfingar, hjálparíþrótt-
ir (leikfimi, skiðaferðir o. s. frv.),
venjulegar knattspyrnuæfingar og
kappleikir, en í hinum síðara stjórn
félagsins, fjáröflun til daglegs reksturs,
samvinnan við önnur íþróttafélög og
ráð, vinna að bættum æfingarskilyrð-
um, svo sem betri vallarkost, góðri
kenslu o. fl., og loks aukið samstarf
allra meðlima félagsins og útbreiðslu
knattspyrnuiþróttarinnar. Hvorutveggja
atriðin eru mjög mikilsverð, ef ein-
hver órangur ó að nást, og má hvor-
ugt vanrækja, svo hitt fari ekki út
um þúfur.
Bak við þetta liggur hins vegar mik-
ið starf, hugkvæmni, fórnfýsi og aftur
starf, s'em enginn einn maður getur
afkastað né i té látið, heldur verða
margir, allur þorri félagsmanna, að
taka höndum saman og með sameigin-
legum átökum að lyfta þeim Grettis-
tökum, sem félagið er skapað til að
lyfta á sviði íslenskra knattspyrnumála.
verkefni. scm ekki aðeins auka veg og
virðing félags okkar, heldur vinna bjóð
vorri ómetanlegt gagn á sviði andlegr-
ar og líkamlegrar menningar hennar.
Til þesls nú að gefa öllum Vals-
mönnum kost á að létta undir með
stjórninni og kynnast hinum ýmsu
verkefnum félagsins, sVo og fylgjast
með störfum þess jafnharðan. hefir
stjórnin, eins og áður er getið. ráð-
ist í að gefa út félagsblað þetta. sem
ætlunin er. að út komi (i—8 sinnum
á ári. eftir bví. sem timi vinst til. Kom
fvrsta blaðið út i janúar 1939. en sök-
um ánnríkis varð ekki úr. að fleiri
hlöð kæmu út á hví ári. og hótti stiórn-
inni það miög miður. þó ekki vrði við
aert. Nú vonum við hins vegar. að
hetur takist og hægt verði að stand-
ast ásétlun nokkurn veginn.
Við biðium lesendur að hafa það
hngfast. að að þessú blaði vinna ein-
fföngu viðvaningar á sviði hlaðamensk-
nnnar. og ber bvi að virða vankanta
aúa á hetri veg. en úr heim mun revnt
að draoa sem mest, er revnslán hefir
kent eitthvað hetra. Má hvi húast við.
að efni og efnisröð verði nokkuð á
reiki i liinnm fvrsfu hlöðum. og er
hað von okkar, að lesendur allir af-
saki það.
Hér sjáum við mynd af sigur-
vegurum Yals 1939. Þið eruð ef
til vill hissa á, að eg skuli taka
svo djúpt í árinni, að kalla 3. fl.
félagsins sigurvegara Vals 1939.
þrátt fyrir það, að hinn ágæti
meistaraflokkur okkar vann
Reykjavíkurmótið og þar með tit-
ilinn „Besta knattspyrnufélag
Reykjavíkur“. En við, sem höfð-
um þá ánægju, að fylgjast með
haustmóti 3. fl.. og fylgst höfum
með íslenskri knattspyrnuiþrótt
hér á landi á undanförnum ár-
um. erum þess fullvissjr, að þess-
ir drengir svndu þá bestu knatt-
spvrnu (heildarleik). sem enn
heíir verið sýnd af íslenskum
knattsnyrnuflokki. að öllum öðr-
um ólöstuðum. Það má segja. að
alt liðið án undantekningar hafi
skilið köllun sína, hafi verið sér
hess meðvitandi, að aðeins með
hví að standa sem ein heild, en
ekki sem ellefu einstaklingar,
oátu heir svnt vfirhurði yfir hin
félöíiin. samfara þeirri skemti-
leún knattmeðferð og furðanlena
miklu ,.laktik“. sem heim hefir
tokist að tileinka sér með nn'killi
oö skynsamlegri æfingu undan-
farið.
Þjálfara Yals 1939, Joe Devine,
farast þannig orð um flokkinn:
„Margir jieirra drengja, er nú
leika með 3. fl. Vals, eru eins
og þeir bestu i tilsvarandi flokk-
um í Englandi. Það er ekki hægt
að gera ineiri kröfur til þeirra
á þessum aldri.“
Nú gætu margir álitið, eftir lest-
ur framanritaðs, að þarna væri
kominn fullkominn knattspyrnu-
flokkur.sem eigi þyrfti annarsvið
en að lialda i horfinu. Það er
fjarri því, að hann sé að neinu
levti fullkominn. Þetta er aðeins
góð byrjun þeirra til að ná hugs-
anlegri fullkomnun i knattspyrnu
í náinni framtíð.
Um leið og eg þakka ykkur,
kæru 3. flokks félagar, fvrir þær
ánægjustundir, sem egliafði af að
horfa á leik ykkar siðastl. haust.
vil eg skora á ykkur að nema nú
ekki staðar. lieldur herða sókn-
ina oa leggja enn meiri alúð og
duanað við æfingarnar en þið
liafið nokkurn tíma gert áður.
Að lokum vil eg minna ykkur
á. að hað er engin ykkar sem er
betri en hinn. né verri; þið eruð
allir ein heild, sem verðið að
standa saman með gagnkvæmu
trausti hver til annars. Þá er sig-
urinn vís. Sv. Z.