Good-Templar - 01.09.1900, Qupperneq 11

115
nnni. En það var svo að sjá sem hún gæfi því varla ganm.
En hún stóð grafk'yr eftir sem áður, og starði ut í hríðina.
Hún var að hugsa um, hvort hún ætti að leggja út í hríðina,
og reyna að sækja manninn sinn. Hann hafði farið út í kaup-
staðinn tímanlega um daginn. I’á hafði veðrið verið bærilegt.
Hún treysti sér ekki út í hríðina og svo þorði hún varla að
skiija börnin ein eftir í kofunum.
Loks réð lnín þó af að fara ekkert og vonaðist eftír því
að Hallur færi ekkert á stað úr kaupstaönum. Síðan gekk
hún inn til barnanna, sem öll köliuðu á mömmu og brauð.
Þrem dögum síðar þegar hríðinni létti, heyrðist sú fregn,
að Hallur frá' Koti hefði fundist dauður skamt, frá kaupstaðn-
um. Hafði hann iagt á stað í hríðinni fyrsta kveldið som hún
var. og hafði hann þá verið hálfdrukkinn. Svo hafði hann ekki
náð hænum og orðið úti í hríðinni.
Það fréttist og jafnframt að Ástríður í Koti hefði fundist
dáin heima í rúmi sínu og hefði yngsta barnið sogið hana
dauða, en hin setið grátandi í kringum líkið þegar að var
komið.
Þessi frétt flaug sem elding um kaupstaðinn og fékk hún
mikið á flesta. En ekki er þess getið að drykkjuskapur færi
minkandi þar að lieldur. Svo sljóir vóru mennirnir að þessi
voðalegu afdrif höfðu lítil áhrif á þý Bakkusar.
-----—<>o<>>0----
Raddir hvaðanæva,
Eyrarbakka 1. Agúst 1900.
„Sunnudaginn 5. þ. m. vígði hr. ritstjóri Einar Hjörleifsson
samkomuhús stúkunnar „Freyjá" nr. 31 í ölfusi. Vóru þar
saman komnir 40 meðlimir þeirrar stúku og nokkrir meðiim-
ir stúknanna hér. Ræður fluttu þeir séra Ólafur Ólafsson,
Æðsti-Templar stúlkunnar, og herra Einar Hjörleifsson; einnig
las hr. E. H. sögu og kvæði, sem hvortveggja þótti ágætt,.
Um ræðurnar þarf ekki að segja margt, því allir sem þekkja
ræðámenn, vita að þeir eru snillingar i því efni.
Kið er óhættaðfullyrða,aðstúkan „Freyja“ hefur haftminna
fyrir að koma sér upp húsi en margar aðrar stúkur, enda eiga fá-
ar jafn ötulau foringja eins og séra Ó. Ó. er, Húsið, sem kosta