Muninn - 11.01.1930, Qupperneq 1
JVIUNINJM 4K
----o Útgefandi Málfundafélagið Huginn 0. A. (O)-
Ertsijóri: Einar Ásmundsson. Aí’greiðslumaður: Tr. Pjetursson. Ábyrgðarmenn: Ritnefndin.
3. árg.
Akureyri laugardaginn 11. janúar 1930
3. tbl.
Dalabörn.
Segöu mér aö sunnan —
sól í bláu djúpi.
Þegar dýröardágur
dimrrvu eyöir hjúpi —
líöur yfir lcmdiö
Ijóss og yndisgjafi;
flytur okkur elda
út aö nyrsta hafi.
Segöu mér að sunnan.
Sástu. ekki mína
u/ngu æskuvini?
einnig vini þína.
Börnin djúpra dala,
draumagjörnu, ungu.
Þar er æskueldur
undir .fargi þúngu.
Segöu mér aö sunnan.
Segöu dalabami
sögur sólskinshlýjar,
sem aiö eyöa hjarni.
Okkur færöu eldinn,
eflaust munu geyma ’ann
þeir, sem verÖa að vera
vetrarlangt aÖ heiman.
Sunna, ~~sólskinsgjafi,
segöu dalabarni,
aö gleöin ei mér gefi
glóö af sínum ami.
Yfir haf og hauöur
hellist myrkmð svarta.
Jólaeldar erw
útbrunnir í hjarta.
Ó s k a r M a g n ú s s o n
frá Tungunesi.
Éitjolp oo stærötræöi.
Fyrir rúmum 100 árum kom út
bók eftir Englendinginn Robert
Malthus, sem vakti feikna mikla
eftirtekt. Bókin fjallaði um fjölg-
un mannkynsins og framtíðar-
horfur þess, með tilliti til fram-
leiðslumöguleika jarðar vorrar af
vörum, sem nauðsynlegar eru til
þess að fæða og klæða nægilega í-
búa hennar. Niðurstaða rann-
sókna Malthusar var ekki glæsi-
leg. Mönnunum fjölgi, þar sem
skilyrði sjeu fyrir hendi, í geo-
metriskri progression, en vörur
þær, sem nauðsynlegar eru til
lífsviðurværis, geti ekki aukist á
sama tíma nema í arithmatiskri
progression Malthus sannar með
óhrekjandi tölum, að mannfjöld-
inn hafi tvöfaldast í mörgum
löndum á 15 árum, jafnvel á 10
árum, en álítur að hæfilegt sje að
gera ráð fyrir 25 ára tímabili,
sem þurfi til þess að nfannfjöld-
inn tvöfaldist á eðlilegan hátt.
Hitt kveður hann miklu erfiðara
að ákveða, hversu lengi muni vera
hægt að auka framleiðslu lífsvið-
urværisins. Fyrst um sinn sje nóg
íil af óræktuðu en. ræktanlegu
landi, en fyr eða síðar komi að
því, að það þrjóti, og þá muni
ekki vera mögulegt að auka fram-
leiðsluna, nema með bættum rækt-
unaraðferðum, en þar hljóti að
vera fremur þröng takmörk.
Kenningar Malthusar hafa haft
meiri áhrif á hugsunarhætti
manna, löggjöf og stjórnarfar
ianda og þjóða en alment er eftir-
tekt veitt, en hjer skal ekki farið
út í þau atriði. Aðeins skal þess
getið, að megnið af þeim hagfræð-
ingum, sem taka jálcvæða afstöðu
til hins ríkjandi þjóðfjelagsskipu-
lags, viðurkenna kenningu Malt-
husar sem rjetta, þó cum grano
salis, en megnið af jafnaðarmönn-
um eru andvígir henni, þar eð fá-
tækt og matvælaskortur sé ekki
vegna of mikils mannfjölda í
heiminum í hlutfalli við fram-
leiðsluna, heldur vegna ranglátr-
ar skiftingar hennar. Því hefir
aftur verið svarað, að vísu gætl
verið rúm fyrir fleiri íbúa í sam-
eignarþjóðfjelagi en sjereignar,
en það mundi ekki verða nema um
stundar sakir, því að fólkinu
mundi fjölga .engu að síður, þótt
þ.ióðskipulaginu yrði breytt. Jafn-
vel rnundi fjölgunin verða meiri,
ef lífsskilyrðin yrðu betri en nú
alment eru. Reynsla síðustu 100
ára hefir líka sannað þetta. Allur
þorri manna í öllum löndum hefir
átt við betri kjör að búa en fyr á
tímum og aldrei hefir mannkyn-
inu fjölgað jafnmikið svo kunn-
ugt sje.
Ýmsir menn hafa reynt að
reikna út, hvert mundi vera há-
mark þess mannfjölda, sem jörð
vor geti veitt næringu. I þeim út-
reikningi höfum við aðeins eina
gefna stærð og það er yfirborð
jarðarinnar, sem talið er að vera
510 mill. ferkílometrar, en þar af
eru aðeins 149 mill. ferkm. þur-
lendi, þó er nokkur hluti þess ó-
byggilegur mönnum. Hinar óvissu
stærðir, sem reikna verður með,
og eru því áætlaðar, eru fram-