Muninn - 01.11.1971, Blaðsíða 3

Auglýs-
ingastjóri
ráðinn
Muninn hefur nú fyrir
skömmu ráðið auglýsinga-
stjóra, Björgvin Þorsteinsson.
Er maðurinn enn á ungum
aldri og sléttkemdur, eins og
myndin sýnir. Þótt hann hafi
ekki náð tilskildum árangri við
auglýsingasöfnun í þetta blað,
— þá hefur hann fengið vil-
yrði fyrir 5 stórum auglýsing-
um í næsta blað. Er það ekki
slakur árangur út af fyrir sig.
Þess má geta, að það hefur
flogið fyrir, að Björgvin muni
gefa kost á sér í embætti for-
manns Hugins, þegar þar að
kemur.
Að endingu vonum við, að
auglýsendur taki Björgvin vel,
þegar hann heimsækir þá síðar
í vetur.
3.-bekkingar9 erum við aumingjar?
Þrátt fyrir fæð þeirra orða
er hér eru samankomin, von-
ar greinarhöfundur engu að
síður að þau nægi til að
rumska við þó ekki sé nema
einhverjum 3.-bekkingi varð-
andi félagslíf hér innan skól-
ans.
Mig langar til að benda Þ.
M. á nokkrar staðreyndir varð
andi þá þjónustu, sem 5. beldc-
ur rekur innan skólans.
Sælgætissalan er ekkert ann
að en þjónusta við nemnedur
skólans. Enginn er skyldugur
til að verzla. Hún er rekin
vegna beiðni nemenda!
Þ. M. talar um hátt verð og
að ekkert nema öfund ráði
því, einungis öfund. Þessvegna
plötum við nemendur til þess
að kaupa, líka 6. bekkinga,
svo að þeir geti öfundað okk-
ur af gróðanum, en ekki af
því að þá langar í hressingu.
Hann segir að nemendur þurfi
ekki þessa hressingu og að
verðið sé of hátt. Hvers vegna
kaupa nemepdur þá það sem
þeir vilja ekki, auk heldur á
háu verði, þegar þeir eru ekki
skyldaðir til þess? Aftur á móti
er það staðreyndin með skóla-
blaðið, að nemendur eru skvld
aðir til þess að kaupa það, án
tillits til gæða eða innihalds.
Hvað heldur Þ. M. gerðist ef
sælgætissalan yrði Iögð niður?
Og eitt enn, í hverju er fjár-
plógsstarfsemi 5. bekkjar auk-
in frá í fyrra? Nákvæmlega í
engu innan veggja skójans, í
engu sem snertir pyngju nem-
enda, nema að síður sé. Hann
spyr: Nú skal út fyrir land-
steinana til forfrömunar eða
hvað? Og segir það einungis
Það má vera að sumum þyki
þessi athugasemd óþörf, en ég
fullvissa þá um í skjóli eftir-
farandi staðreynda að svo er
ekki. Mér hefur verið tjáð, að
3. bekkur M.A. hafi undantekn
ingalítið verið sá beklcur skól-
ans, sem verið hafi hvað mátt-
til þess að féfletta nemendur,
til að sýna 6. bekkingum að
við getum grætt meira en þeir.
Þetta er ekki rétt. Núverandi
5. bekkingar, með eða ?n Þ.
M., stefna að því að auka hagn
að á starfseminni utan skólans
en ekk iinnan. Þetta veit Þ. M.
full vel, þar sem hann var á
5. bekkjarfundi þann 2J/10
1971, þar sem þessi skoðun var
ríkjandi og hann ætti því ekki
að búa til staðreyndir handa 5.
bekkingum um þetta mál. —
Hann ætti að draga taum 6.
bekkjar meira, sem þó fór út
til forfrömunar, sennilega til
þess að féfletta okkur hina.
Hann athugar ekki að þetta
er nær eina tækifærið sem
flestir nemendur fá, bæði til
að fara til útlanda og einnig
til þess að slappa af. Þrátt
fyrir hugsanaskekkju Þ. M. í
máli þessu er þó ekki annað
hægt en dást að þessari snilld
argrein og þá aðallega stórkost
legu upphafi og niðurlagi. Lít-
ið á orðavalið, hvílíkt vald
hann hefur á málinu, hvernig
það leikur í höndum hans.
Sjáið hina skýru framsetningu
og svo að við tölum ekki um
mótsagnir greinarinnar eða
snjalla niðurstöðu hennar. —
Skyldi hann stefna að ein-
hverju með öllu þessu?
Þökk sé Þ. M.
Hjörtur Gíslason.
lausastur varðandi félgaslíf
skólans í fjölda ára. Þetta hef-
ur orsakað það að litið er á
okkur núverandi 3.-bekkinga
sem eins konar aukvisa. Þykir
mér þetta ákaflega leitt, en get
því miður ekki neitað því að
nú virðist allt stefna að sömu
gröf sem áður varðandi þessi
málefni.
Ber þar fyrst að nefna að
af um 150 nemendur 3. beklq-
ar komu aðeins rúmlega 50 á
málfund þann, er Óðinn hélt
föstudaginn 15. okt. sl. Einnig
þykir mér athyglisvert, að er
málfundur Óðins var haldinn
viku seinna, þar sem kosnir
voru framámenn í 3. bekk,
virtust aðeins 43 3.-bekkingar
hafa áhuga á hverjir yrðu mál-
svarar þeirra á nýbyrjuðu
skólaári, eða að minnsta kosti
komu ekki fleiri á fund þann.
Að lokum má nefna, að þeir
3.-bekkingar, er sóttu bekkjar
kvöld það, sem haldið var í
Ég var að vísu beðinn um
að notfæra mér ekki aðstöðu
mína til að svara greinarkorni
þessu, en ég get ekki látið það
vera, enda beinlínis farið fram
á svör í greininni sjálfri.
Hjörtur, þú talar mikið um
meinta þjónustu. Þú heldur
því fram, að það sé þjónusta
að selja fólki kók og prinse
póló, en svo virðist það aftur
á móti ekki vera þjónusta að
selja þessu sama fólki kaffi
vegna þess að þá er álitið að
gróðahlutfallið minnki. Er
þetta þjónusta?
Þú heldur einnig fram, að
Rauninni laugardaginn 23.
okt., voru aðeins um 60 tals-
ins og er það að mínu áliti á-
kaflega dræm aðsókn.
ICÆRU SAMBEKKINGAR!
Ég treysti því að þið íhugið
þessi mál vandlega og ef þið
gerið það munuð þið án efa
komast að þeirri niðurstöðu,
að jafnvel þótt 3.-bekkingar
undanfarinna ára hafi verið
hálf kraftlitlir á sviði félags-
mála, þá er ekki þar með sagt
að við þurfum að feta í fót-
spor þeirra. Það er vafalaust
góður jarðvegur fyrir öfluga
félagsstarfsemi 3.-bekkinga,
svo góður að þeir ættu að
geta látið verulega að sér
kveða á sem flestum sviðum
skólalífsins, þar sem félagsmál
eru annars vegar.
VIÐ ERUM FULLGILDIR
MENNTSKÆLINGAR!
STÖRFUM SAMKVÆMT
ÞVl.
B. G.
tilvonandi utanferð fimmta
bekkjar sé því nær eina tæki-
færið, sem sumir nemendur fá
til að fara utan og slappa af.
Það er eins og ekki sé lengur
hægt að slappa af á því gamla
og góða Fróni. Hvort það staf-
ar svo af betri hægindum aust
an Atlantshafs, skal ég ekki
segja um.
Svo ein spurning í lokin: Er
það almennt álit fimmtabekkj-
arráðs, að fólk dragi einhvers
konar lífselexír að sér í meng-
unarmettuðu lofti erlendra iðn
aðarstórvelda?
Þ. M.
Til Þ.M.
Frá Þ.IVI. vegna
„Til Þ.M.66
L’AffaÍre
Sigurgeir
Sá stórmerki atburður gerð-
ist í fyrradag, að form. Hug-
ins, Sigurgeir Þorgeirsson Hús-
víkingur, lét sjá sig í ritstjórn-
arherbergi Munins. Tilgangur
hans með þessu athæfi er
nokkuð óljós, en hitt er víst,
að eigi reið hann feiturn hesti
af þeim fundi.
Hóf hann þar að lesa upp
úr hinni kunnu þrætubók
sinni. Bar hann niður á þeirri
blaðsíðu, sem fjallar um að
hann sé leyndur því sem mark
verðast gerist hjá starfshóp-
um Munins. Sagði hann, að
sér bæri að fá vitneskju um
allt það, sem þar gerðist, —
jafnvel um hálfköruð verk
starfshópanna — í krafti
embættis síns. Var á honum
að heyra að hann — Húsvík-
ingurinn Sigurgeir Þorgeirs-
son, formaður Hugins — gæti
jafnvel hlutast til um málefni
þeirra!
Og þá hlógu allir.
Fundi slitið.
Starfshópur nr. 6.
LITLI
MLNINN
2. tbl.
(Samkvæmt
formúlu um
gagnrýni)
AÐFARAORÐ: Nauðsynleg.
MYRKRAVERK: Vel skrifuð
grein og tímabær, því að málið
má ekki þegja í hel.
TlÐINDALAUST - : Agætt
framtak, nauðsynlegt fyrir
nemendur að fá að vita hvað
á döfinni er í félagslífinu.
LEIÐARI: Ágætur, efnið er
kannski vafið fullmiklu mál-
slcrúði. Ég vona, að kennarar
taki áskoruninni.
HAFT EFTIR TRÚBOÐA:
These are bare wires of my
life.
VEGNA LITLA-MUNINS:
Þokkalega samansett froðu-
snakk.
SÍN ÖGNIN AF HVERJU:
Smátt og stórt, Heyrt, spurt,
séð, hlerað o. s. frv.
PENINGAR: Góð grein, þó
sérstaklega ræðurnar.
PLÓGURINN: Stutt en skor-
inorð. Fyrst búið er að plægja,
þá er að sá.
Magnús Snædal.
3