Heimilisblaðið - 01.08.1931, Side 18

142
HEIMILISBLAÐIÐ
Kaupendur Heimilisblaðsins eru beðnir að
minnast þess, að gjalddagi blaðsins var ], iúií.
Maigir eiga enn eftir óborgað þetta ár og sumir
frá I fyrra.
í haust verða sendar póstkröfur til þeirra, sem
þá eiga óborgað blaðið, og væntum vér þess, að
allir taki þeim vel og láti þær ekki liggja lengi
á pósthúsinu.
Borgið blaðið skilvislega og mælið með því v'ð
nágranna yðar; segið þeim frá kostakjörum beim,
sem blaðið býður nýjum kaupendum og sem aug-
lýst hafa verið í blaðinu.
SMÁVEGIS.
Ásgeir Einarsson á Þingeyrum kom eitt sinn
inn í veitingabúð, og bauð þar einhver kunningi
hans honum i staupinu. Gellur þá einn við og
segir:
»Ásgeir, sem að aldrei drekkur«.
Þá kvað Ásgeir:
Ásgeir, sem að aldrei drekkur,
enginn trúi’ eg vértshúshlekkur
bindi hann við brennivin,
þó að margir þar inn hlaupi,
þegar eiga von á staupi
og mynda svo úr manni svin.
Ráðabálkur.
Þegar kerti er látið í ljósastjaka, sem er of
þröngur, þá er oftast tekið það ráð, að tálga
neðan af kertinu. Þetta verður til þess, að kertið
verður laust í stjakanum og hallast og kertiö
rennur niður öðrumegin. Ef kertið er of digurt
í Ijósastjaka, þá skal dýfa því ofan 1 heitt vatn.
Þá verður það mjúkt í endann, svo er þvi stungið
ofan i stjakann og þá lagar það sig eftir honum
og festist í honum.
Fallegan litblæ fær hvítt léreft, ef látnar eru
2 matskeiðar af terpentínu í síðasta vatnið, sem
léreftið er skolað úr, og þess gætt, að hún bland-
ist vel saman við vatnið. Léreftið er þurkað úti
og bleikjað meðan terpentinan er í. Lyktin af
terpentínunni hverfur alveg.
Gamla, upphleypta muni úr gulli er bezt a'
hreinra á þann hátt, að bursta þá með mjúkun
bursta sem bleyttur sé í vel úthrærðu sápuvatnj
og séu I það látnir nokkrir dropar af salniínk'
Siðan séu þeir vandlega þurkaðir með mjúku. ve
þurru lérefti.
Orgelum, píanóu'm og flygelum á að loka vand-
lega á hverju kvöldi. Annars sezt allskonar rvk
og óhreinindi á nóturnar og siast niður á mi"'
þeirra.
Gamla hluti, sem eru gull- eða silfurbronsaðiÞ
má gera sem nýja með því að hreinsa þá I blöndu.
sem er samsett: af þremur hlutum vatns á mó1'
einum hluta salmíaksspiritus. I þetta eru hlutirn-
ir lagðir og svo burstaðir varlega með allstíf*3111
smábursta, lagðir niður í volgt vatn og að síð'
ustu kalt vatn. Síðan þurkaðir vel með mják1’
léreftsþurku.
Margir hafa þann sið að hafa blóm i glug£UI11
í svefnherbergjum. petta ættu menn ekki að
gera, að minnsta kosti að taka þau úr herbergí'
inu a hverju kveldi, áður en gengið er til svef-lS'
Einnig ber að varast að hafa blóm við sjúkrabeðb
°g allra sízt þau, sem hafa sterkan ilm. —■
saga er sögð, að einu sinni voru hjón, sem áttu
gullbrúðkaup. Um morguninn snemma tóku bor'1
|>eirra og barnabörn sig til og gengu varlega t1'
svefnherbergis gömlu hjónanna og prýddu PaI
allt með hinum fögru jasimirblómum, bæði 1°^
og veggi. Fóru síðan burt og biðu þess með eftir'
væntingu, að gömlu hjónin vöknuðu og yrðu ht’-í'
fangin af þessari fegurð. En tíminn leið og gömlu
hjónin vöknuðu ekki. Svo þegar farið var að llð'
gæta þetta betur, þá sváfu þau sætt og vaert
en þau voru sofnuð svefninum langa. Þau höfuU
ekki þolað hið sterka og um leið þunga ilmloit'
og dáið úr svefni á gullbrúðkaupsdegi sínum.
Skrítlur.
— Hvers vegna takið þér ofan fyrir méi', lll‘
þekkið mig þó ekkert?
— Nei, en bróðir minn þekkir yður, og llC^íl
er hatturinn hans.
Maðurinn: Heyrðu Gunna, þegar þú ert fl
skamma mig, mátt þú ekki berja legubekk"
um leið — hvað ætli nábúinn skyldi hugsa.
PRENTSMIÐJA JóNS HELGASONAR.