Heimilisblaðið - 01.12.1914, Page 6

92
HEIMILISBLAÐIÐ
Hér hætti Artaban um stund, en hélt síðan
áfram: „Takið þvi eftir, vinir mínir, það sem
eg hefi að segja ykkur um hið nýja ljósið og
sannleikann, sem hefir birtst mér frá æfa-göml-
um táknum. Við höfum allir lagt oss fram til
þess að skygnast inn í leyndardóma náttúrunn-
ar. Vér höfum reynt að ná læknandi lyfjum
úr grösum og jurtum, jafnvel eldi og vatni.
Vér höfum einnig sökt oss niður í rit hinna
fornu spámanna, þar sem þeir hafa ritað um
ókomnar aldir, dularspár, og reynt að þýða
þær. En þó er ráðning stjarnanna rnest allra
fræða. Ef unt væri að ráða þær rúnir, mundum
vér þegar hafa leyndardóma mannlífsins í hönd-
um vorum, alt frá upphafi til þrota þess.“
En stjörnurnar eru eins og hugsanir hins
eilífa Guðs — óteljandi —“ skaut Tigranes vin-
ur hans inn í. Speki vor á einmitt að vera í
því falin, að kunna að viðurkenna eigin fávizku
vora, og skilja til fullnustu, að mannkynið muni
til eilífðar vænta árangurslaust nýrrar sólar-
komu.“
„Ef bið vor er árangurslaus“, mælti Arta-
ban, „þá liggur næst fyrir að breyta eins og hinir
nýrri kennifeður Grikkja, sem segja, að sann-
leikurinn sé enginn til, og vitrustu mennirnir
séu þeir, sem verji lífi sínu til þess að Ijósta
upp lygum, sem heimurinn hefir til þessa bygt
trú sína á. En sólin mun renna upp og lýsa
upp myrkur sálar vorrar, þegar það hefir ver-
ið ákveðið. Lesum við ekki i bókum vorum, að
við munum sjá skínandi ljós birtast oss.“
Þér mælið dult, og vér munurn aldrei fá
skilið það til fullnustu“, mælti Tigranus. „Mér
fyndist réttast, að vér snerum oss að, og ynn-
um að því, sem næst oss liggur, og oss áhrær-
ir, til þess að efla veldi vort i voru eigin landi,
og vera ekki á jvarðbergi eftir einhverjum,
sem koma á, sem ef til vili er útlendingur og
framandi, og sem við ef til vill verðum að láta
af veldi voru fyrir.“
Vinirnir litu hver til annars, og lýsti augna-
ráð þeirra því glögt, að Tigranus hafði túlkað
hugrenningar þeirra vel.
En Artaban mælti þá, og var sem geislaði
af ásjónu bans; „Trú án vonar er eins og alt-
ari án fórnarelds". Þessa vísdómslegu spákenn- j
ingu hefi eg geymt um langan aldur inst í
hugskoti rnínu, og geislarnir af henni hafa gert
hjart innifyrir hjá mér, og í þeim geislum hefi
eg lesið margt, sem á rót sína að rekja til
uppsprettu sannleikans, þar sem Ijósast er sagt
frá komu hans!“
Um leið og hann mælti þetta, dró hann tvo
bókfellsstranga undan skykkju sinni, og fletti
þeim sundur á hnjám sér, og mælti:
„I fornöld — löngu áður en forfeður vorir
bygðu lönd Babýlonar — áttu heima í Kaldæu
spekingar nokkrir; þeir kendu Magerum að
lesa ýms tákn á hinrni. Einn þeirra var Balaam,
hinn voldugasti þeirra. Lllýðið hinum spádóms-
ríku orðum hans: „Stjarna upprennur af Jakob,
og veldissproti rís upp í lsrael.“
Eg er nú orðinn hluttaki í þessum samtök-
um, ásamt þrem vinum mínum „Caspar, Mel-
chior og Balthazar. Við höfum gagnrýnt hinar
gömlu spátöflur og komist að raun um, að
þetta ár á það að koma fram. I vor urðum
við þess varir, að tvær hinar stærstu plánetur
í „Fiskinum“, sem tákna kynþátt Hebreanna,
nálguðust livor aðra. Jafnsnemma komum við
auga á nýja stjörnu, sem lýsti að eins eina
næturstund, og hvarf síðan. En nú eru þessar
tvær plánetur aftur að nálgast hvor aðra. Og
í nótt vaka nú bræður mínir þrír í gamla hof-
inu i Borsippa, en eg stend vörð hér. Ef stjarn-
an skyldi koma í Ijósmál aftur, þá hafa þeir
lofað að bíða mín tíu daga í hofinu, og munum
við þaðan takast t'erð á hendur til Jerúsalem,
til þess að sjá og tilbiðja konung þann, sem
vér vænlum að koma eigi til Israel, Eg er sann-
færður um, að stjarnan hirtist, og eg hefi gert
ráðstafanir lil leiðangursins. Eg hefi selt aleigu
mina, og fyrir andvirði hennar hefi eg keypt
þrjá dýrindis hluti; safir, rúbín og perlu. Þeim
ætla eg að fórna konunginum. Viljið þér fylgja
mér á þessari pílagrímsgöngu, og færa hinum
nýja konungi fórnir með mér, því að hann er
þess verður að lúta honum!“
En vinirnir litu á hann undrandi og eins og
þeir könnuðust ekki við hann. Þeir litu hver til
annars sömu undrunar-augum og meðaumkunar,
eins og þeir, sem liafa hlustað á ótrúlegar og
óhugsandi sögusagnir.