Heimilisblaðið - 01.05.1915, Blaðsíða 2

34
HEIMILISBLAÐIÐ
ar, prófessorar, kirkjuhöfðingjar og trúboðar, 29
alls, hafa nýlega sent „evangeliskum kristnum í
útlöndunum“ og svo um leið óbeinlínis Englend-
ingum, mikið bréf, sem réttlætir allar gerðir
Þjóðverja i stríðinu, og það einnig meðferðina
á Belgíu.
Enskir kirkju- og kristindómsfulltrúar, prest-
ar, prófessorar, biskupar og trúboðar, 42 alls,
hafa svarað og auðvitað réttlæta allar sínar gerð-
ir í stríði þessu. — Þýzkir segjast, meðal annars,
vera að vernda heimsmenninguna með stríðinu,
og enskir meðal annars segjast vera að bjarga
Belgíu.
Harðastur í garð Englendinga er Harnack,
guðfræðingakonungurinn þýzki sjálfur. Hann
segir nú svo: „Til er neyðarréttur sem brýtur
járn, hvað þá samninga“. — Þetta er voðalegttal!
Mergur málsins i þessum bréfaskiftum mestu
menningarþjóðanna fmst mér vera þetta:
„Allir erum vér réttlátir! “
Dálítið minnir þetta á flokkadeilurnar hérna
heiina, þar sem allir þykjast á sama hátt rétt-
látir vera.
„Eg og minn flokkur höfum alveg rétt í öllu;
þú og þinn flokkur alveg rangt í öllu“. Þetta
er nú hugsunarhátturinn!
Meðan þessu fer fram, þarf enginn að vænta
friðar á jörðu, hvorki hér né annarsstaðar í stóru
eða smáu.
Vér þurfum að læra að játa yfirsjónir vorar
hver fyrir öðrum. En bæði mig og aðra vant-
ar nógan dug og drengskap til þess. Þeir sem
ekki eru orðnir siðferðislega gjaldþrota, þeir
standast við að kannast við yfirsjónir sínar.
Þeir verða meiri hetjur við það.
(f e i 1 r œ ð i.
(Málshœttir).
„Rek burt hrygð úr hjartabygð",
hýs þar trygð og gleði,
varast stygð og ljóta lygð,
lærðu dygð í geði.
Guðm.
lorfinn vinur.
Til ÞORSTEINS sál. ERLINGSSONAR.
Óðum liður œfin manns. —
Okkar hverfur sjónum
Ijóða dýra harpan hans,
er hreyfði mjúkum tónum.
Hann, sem úti’ i hriðarbyl
hafði nóg að vinna:
að lífga krafta, Ijós og yl
litlu vina sinna
Hver á að syngja’ 'um yl og ást
aumingjanna hröktu? —
Hann, sem vinur livergi brást
hinum köldu, nöktu.
Því að óma þessa lands
þú hefur stilt i kvœði,
af þvi raddir aumingjans
áttu hjá þér nœði.
Þó við eigum sumarsól
og söng á grœnum lilyni,
finst oss mörgum missast skjól
með þeim liorfna vini.
Hér um kalda klákastorð
kvaðstu dýrstan braginn.
Þigðu, vinur, þákkarorð
þessi, fyrir daginn.
Þegar sól i suðri skin
svif eg yfir móa
og syng um mœta minning þin
meðan heiti
LÓA.
Dýrayerndarinn heitir nýtt blað, sem Dýra-
verndunarfélag íslands er farið að gefa út. Fyrsta
blaðið er komið. I því eru margar góðar hug-
vekjur. Á fyrstu blaðsiðu er fallegt kvæði eftir
Guðm. skáld Guðmundsson. Vonandi er, að
landsmenn taki vel þessu blaði, og yfirleitt telji
það helga skyldu sína, bæði í orði og verki, að
styðja Dýraverndunarfélag íslands. — Blaðið
kemur út einu sinni á ársfjórðung og kostar um
árið 50 aura. —