Hjálpræðisorð - 01.03.1893, Blaðsíða 2

18
Engin af hana syndum, sem hann drýgfc hefir,
(hinn óguðlegi) skal að álitum gjörast (Esek. 33,16.).
Drottinn frelsar á elleftu stundu, og hann
getur gjört oss fullkomlega sœla; örvœntu því al-
drei. Ekki máttu samt staðar nema eitt augna-
blik, því ske kann, að á morgun sje náðartíminn
liðinn!
Dagur dómsins er i vœndum!
Ert þú viðbúinn þessum ógurlega degi? hrynd-
ir þú frá þjer hugsaninni um hann, eins og hje-
gómlegur heimur, þangað til að sjúkdómur varpar
þjer á banabeðinn? Milliónir sálna, sem nú eru
í eilífum kvölum, hafa breytt svo ógætilega. Jeg
var einu sinni hjá deyjandi manni, sem var í þessu
óttalega ástandi; hann hafði opt verið aðvaraður;
en þegar sóttin þjáði hann, og dauðinn nálgaðist,
hafði hann óbeit á himneskum hlutum og deyði
án apturhvarfs. Meðan maður er heill og hraust-
ur, er hinn rjetti timi að leita Drottins og þjóna
honum, enda þótt ekki sje ómögulegt, að gjöra
það á sóttarsænginni, og jafnvel á hinni síðustu
stundu, því apturhvarfið og-fyrirgefning syndanna,
er ætíð samfara (Lúk. 24, 47.). En það er hæp-
ið áræði, að fresta apturhvarfi sínu, og engum
kemur til hugar að gjöra það, nema hinum ógætna,
heimskingjanum.
Les þú næstu grein, og taktu eptir þeirri hvöt
sem þar er gefin þjer til þess að reiða þig á náð
Guðs og miskunsemi hans, sem ekki hefir þóknun
á dauða hins óguðlega (Esek. 33, 11.), en hefir
lofað, að reka engan þann frá sjer, sem til hans