Kirkjuritið - 01.02.1937, Blaðsíða 40

78
Erlendar fréltir.
KirkjuritiS.
af ýmsuni þjóðum og hörundslitum. Það er sambandsráð kirkna
Krists í Ameríku (The Federal Council of the Churches of Christ
in America), sem hefir ráðið þessa menn og biiið undir starf
þeirra 18 undanfarna mánuði. 25 stórborgir hafa verið
ákveðnar sem miðstöðvar fyrir sókn þessa, sem er hin vold-
ugasta, er kristin kirkja hefir sett af stað i nokkuru landi
á seinni tímum, og hin mikilfenglegasta í sögu Ameríku.
Kirkjurnar í Ameríku hafa gert sér vonir um, að áhrifin frá
þessari mikilvægu sókn muni ná til hvers einasta manns i land-
inu, og munu margir hlakka til að frétta af árangrinum, sem
áreiðanlega verður mikill og góður. — Sunnudaginn 13. sept. 193(i
flutti Stanley Jones ræðu í útvarpið í New York og hóf þar með
þessa miklu og merkilegu sókn (Campaign), sem nú stendur yfir.
Ræða hans er hin merkilegasta, full af kristilegri auðmýkt og
djörfung, og góðum skilningi á félagslegum vandamálum þjóð-
anna. Þar er sameinað vit og góðleikur. — Guð blessi þessa göf-
ugu menn.
Pétuv Sigurðsson.
Kagawa,
trúarhetjan kristna í Japan, er nú, samkvæmt fregn þaðan að
austan, orðinn hlindur. Hann tók augnsjúkdóm, er hann fórnaði
öllum kröftum sínum fyrir fátækraliverfin heima. Löng ritgerð
er um hann eftir séra Björn Magnússon í Prestafélagsritinu 1934.
„Lútherskustu“ kirkjurnar.
Prófessor I)r. Willy Hellpach í Heidelberg hefir ritað í þýzka
tímaritið Eckart (Nóv. 1934) eftirtektarverða grein um guðstrúiia
í nýjustu hókmentum Norðurlanda. Tekur þar mörg dæmi, t. d. úr
ritum Björnsons og Ibsens, Hamsuns og Duuns, Selmu Lagerlöfs
og Hildar Dixeliusar, .1. P. Jakobsens, Einars Hjörleifssonar og
Gests Pálssonar. Álítur höfundur, að allar bókmentir allra Norð-
urlandaþjóðanna beri sérstaklega mikinn vott um trúhneigð þeirra
og jafnvel lifandi trúarlíf. Einkum álítur hann, að guðstraustið
sé áberandi einkenni í fari þessara þjóða — og svo trúin á
myrkraverurnar. Og telur, að til þessa gefi náttúruumhverfið auk
skapferlis kynstofnsins aðaltilefnið. Þá bendir hann og á, að ein-
lægni og hreinskilni virðist mönnum í hlóðið borin og menn yfir-
leitt fjarhuga dómsýkinni. Dragi ekki greinilega línur milli góðs
og ills, heldur ætli þeim úrskurðinn, „sem réttlátlega dæmir“.
Höfundur heldur því fram, að Norðurlandakirkjurnar muni
nálgast mest hugsjón Lúthers af öllum kirkjum, ekki aðeins fyrir
þau einkenni, er nefnd hafa verið, heldur enn frekar fyrir það,