Alþýðublaðið - 07.05.1923, Blaðsíða 3

ALfctfÐUBLAÐIB
3
Nýir áskrifendur
að Alþýðublaðinu, irá i. maí að telja, fá í kaupbæti Alþýðublaðið
frá því að sagan >Dýr Tarzans< fór að koma í því. En þar sem
upplagið er mjög takmarkað, eru þeir, sem vilja nota þetta tæki-
færi, ámintir að skrifa eig strax á afgreiðslnnni, því þetta stendur
ekki lengur en á meðan uppiagið endist.
Frá bæiarstjárnar'
fimdi 3. maf.
Eamingjuósk.
Forseti las upp skeyti, er hann
og borgarstjóri hefðu sent kon-
ungshjónunum á silfutbrúðkaups-
degi þeirra, og þakkarskeyti frá
þeim. Ólaiur Friðriksson spurði,
hvaða heimild forseti hafði haft
til að senda skeyti þetta, en for-
seti kvað það sent af meiri hlut-
anum í bæjarstjórninni. Lét Ólaf-
ur bóka, að hann vildi ekki
hafa átt neiná hiutdeild í þvi.
Byggingarmál.
í sambandi við umræður um
fundargerð byggingarnetndar
skýrði borgaratjórí fiá því, að
von væri um, að tbúðum í bæn-
um myndi á þessu ári íjölga um
alt að 100. Væru 41 hús í smíð-
um með samtals 67 fbúðum, og
4 íbúðir bættust við fyrir breyt-
ingu á gömlum húsum. Þar að
auki væri búið að veita leyfi til
byggingar margra nýrra húsa, og
myndu við það fást upp undír
30 nýjar (búðir. — Það er aug-
Ijóst, að þetta nægir hvergi
nærri til að bæta úr húsnæðis-
eklunni, því að tjöigun af innan-
bæjarmönnum nemur um 200 á
ári hverju, og þurfa þá þess
vegna að bæta-t við 40 — 50
tbúðir árlega; auk þess þarf að
bæta fyrir gamlar vanrækslu-
syndir um húsagerð, og í þriðja
lagi verður því á engan hátt
varnað, að alt af flytji eitthvað
at fólki til bæjarins. Þörfin á, að
bærinn byggi íbúðarhús, er því
litlu óbtýnni tyrir þetta. — Pétur
Haúdórsson flutti tiilögu í mörg-
um liðum og undirliðum um að
lela húsaleigunefod að gefa ítar-
laga skýrslu um starf sitt og
ýn is atriði viðvíkjandi þvf, og
var hún samþykt f einu hljóði.
Leigulóðir.
Út af skiftingu á leigulóðum, er
byggingarnefnd hafði leyft, urðu
allmiklar umræður. Ólafur Frið-
riksson kvað það óhæfu, er við-
gengist. að menn, sem fengið
hefðu leiguióðir, seldu aftur
nokkuð af þeim fyrir ærna pen-
inga og græddu þannig stórfé
á eignum bæjarins. Vildi hann
láta fyrirbyggja þetta, t. d. með
því að sníða lóðirnar eftir hús-
unum, er á þeim ætti að reisa.
í sama streng tók Pétur Hall-
dórsson, en hann vildi bæta úr
Edgar Rico Burrougha: Dýr Tarzans.
af gelti, er Shíta hafði lagt að velli, braut Númi,
ljónið, gvimt og ægilegt, út úr runna rétt hjá.
Með reiðiöskri stökk hann fram til þess að hræða
þá frá bráðinni, Sbíta þaut inn í þykkni rétt hjá, en
Tarzan stökk upp í lággieinar trés, sem slútti yfir
bráðina.
Apamaðurinn losaði stráreipi sltt, og meðan
Númi stóð yfir hræinu og teygði öskrandi upp haus-
inn, varpaði hann snörunni um háls hans og hei ti
að henni í einurn rykk. Jafnframt kallaði hann á
Shitu og dró ljónið að sór, unz afturfæturnir einir
námu við jörð.
Hann batt reipið í skvndi fast um sterka grein,
og um leið og pardusdýrið kom í Ijós, stökk Tarzan
til jaiðar við hlið ljónsins, er brauzt ákafiega um,
og réðst á það vinstra megin með hníf sinn. Shíta
réðst hinum megin að því.
Pardusdýrið beit og reif ljónið hægra irtegin, en
Tarzan rak hníf sinn hvaö eftir anuað í hjarta
þess, og svo fóru leikar, að konungur dýranna varð
að láta í minni pokann og valt dauður til jarðar
áður en hann næÖi aö bita sundur snöruna, er
hélt honum föstum.
Pá kvað við í skóginum siguröskur karlapa,
blandað siguröskri pardusdýrs.
þegar síðasti hljómuiinn dó út í fjatska, hættu
tuttugu málaðir hermeti að draga a land á strönd-
jnni bát sinn. þeir litt til skógarii s og hlustuðu.
V. KAPLI.
Mngambi.
Þegar Tarzan var búinn að fara í kring um
eyna og hafði faiið viða um hana, var hann vís
um, að enginn maður var á henni annar en hann.
Hvetgi fann hann þess merki, að menn hefðu
dvaiið þarna. Þó gat honum skjátlast, því hita-
beitisgróðurinn er fljótur að afmá merki manna-
ferða, nema þvi meiri séu.
Daginn eftir dráp Núma hittu Tarzan og Shíta
flokk AkútB. Aparnir flýðu, er þeir sáu pardus-
dýrið, en innan skamms gat Tarzan kallað þá til
sín.
Honum fanst það að minsta kost þess vert, að gera
tilraun til þess að sætta þessa svörnu fjendur. Hann
fagnaði hverju þrí, er dró huga bana frá þunglyndis-
og sorgarhugsuuum, er stöðugt sóttu á hann, þegar
hanti var aðgerðarlaus.
Það var ekki sérstaklega erfltt að gera öpunum
þelta skiljanlegt. þótt mál þeirra ætti fá orð. En
að troða því inn í hausinn á Shítu, að hún ætti
að veiða með þeim, sem hún taldi sjálfsagba bráð
sína, var þvf nær ofvaxið apamanninum.
Meðal annara vopna Tarzans var langur og
traustur lurkur. Er hann hafði bundið reipi sitt um
hils pardusdýrsins, notaði hann þetta vopn óspart
til 'þess að reyna að koma urrandi dýiinu í skiln-
ing um, að jað ætti ekkí að veíða þessi stóru,