Kirkjuritið - 01.02.1970, Blaðsíða 48

94
KIRKJUHITID
„Markmið vort verður því að
vera það að liaga lífi voru í öllum
efnum þannig, að þjóðin eflist af
landinu og landið af þjóðinni, en
menningin al' livoru tveggja.“
Séra Lárus Halldórsson:
LJÓS Á VEGI — Hugvekjur
Utgefandi: StyrktarsjóSur liknttr- og
mannúSarmála.
Á íslenzkum ritvelli eru ýmsir kal-
hlettir og ]>ví miður ekki sýzt á
skálc kirkjunnar. J árlega „lióka-
flóðinu“ er það næstum undan-
tekning að nokkuð fljóti með af
Irúarlegu eða upphyggilegu tagi, að
ekki sé nefnd fræðirit nm kirkju-
og kristnidóin eða skáldskapur and-
legs eðlis. IJað er löngu af sein
áður var, þegar prentöldin hófsl og
heita mátti að guðsorðahækur einar
væru látnar á „þrykk út ganga“. Það
var líka of mikið af því góða. Nú
er fálækt vor í þessum efnum
aflur á móti sár og skaðsamleg. I
nágrannalöndunum koma stöðugt út
hækur uin trúarleg, siðferðileg og
heimspekileg efni og eru margar
inerkar og eftirsóltar. Eins má
nefna ævisögur andlegra leiðtoga,
fræðirit um helztu heiinstrúarhrögð-
in, kristnisögur o. fl. Eina tegundin
þess liáttar, sem hér virðist svo
eftirsótt að útgefendur telji fært
að leggja rækt við liana, eru hækur
um dulfræðileg efni og framhalds-
lífið. Ekki lasta ég það. Suinar
|>eirra eru merkar en aðrar léttvæg-
ar eins og gengur.
Bók séra Lárusar er nýstárleg
eins og nú er komið. Hún geymir
ekki hugvekjur í venjulegasta skiln-
ingi, en á skildast við Daglegt Ijós,
sem Ólafía Jóhannsdóttir tók saman
og þó einkum Dagbókin mín, eftir
Valgerði Jónsdóttur hiskupsfrú.
Hvoruga þeirra her nú að jafnaði
fyrir aiigu.
Á erlendum máluni er gnótt
álíkra rita.
Hverjum niánaðardegi er valinii
ritningarstaður árið um kring. Og
síðan tengd við liann örslult hug-
leiðing (10—12 línur að meðaltali)-
Allar flúrlausar og auðskildar jafn
lausar við trúfræðitorræði sem hc-
góinlega heimspekiþanka og Iiá-
steminda tilfinningasemi. Annar
aðalþráðurinn er hógvær trúar-
hvatning, liinn mild siðferðisáminn-
ing. Höfundurinn segir það tilgang
hókarinnar að vekja hjá lesandanuiu
umhugsun honum sjálfum eða öðr-
uiii til góðs. Eg vona að lionuiu
verði að ósk sinni.
Bókin er eiiikar smekklega út-
gefin. Og lofsvert framtak.
Snorri Sigfússon.
EERÐIN FRÁ BREKKU
MINNINGAR II
ISunn 1969
Það er ölluiti I i 1 mannhóta að iijóta
samfylgdar og sálufélags góðra
drengja, lastvarra og velviljaðra,
hjartsýnna, fjörmikilla, hrennandi >
anda og starffúsra, reyndra og fjöl-
vísra. Svo er um Snorra SigfússoU-
Um liöfuð ævistarf lians, skóla-
stjórnina og námsleiðsögnina,
|>að sannast mála, að honum branU
í hrjósti að koma hverjum lseri-
sveini sínum svo sem unnt var til
þroska. Og mun ekki í vafa dregi1'
að honum tókst það flestum betm'.
En honum var jafnframt hugleikiú
að leggja hvarvetna gott til mála>
koma að liði og hlaupa undir haggi1
þar sem hami vissi þess þörf.
Þetta hindi ævisögu lians leynlf