Jólablaðið - 24.12.1923, Síða 4

JÓLABLAÐIÐ
Munið það
Skrautgripaverslanir, sena ekki
eru við fjölfarnar götur, selja ætíð
ódýrast. Þess utan verður m i k-
i 11 afsláttur gefinn á plettvörum,
silfurskeiðum og hnífapörum í
Skrautgripaverslun
Itns Hernanassooar
Hverfisgötu 32.
Avextir:
Appelsínur, Epli, Vínber,
hvergi eins mikið úrval
eins og í
Lucana.
J ÓLATRJ ESSKRAUT:
Englahár, Kúlur, Toppar,
Kerti, Jólapokar
og alt annað tilheyrandi jólatrjenu
hvergi eins ódýrt eins og í
Lucana.
Jólatrén
koma með s.s. islandi, 13. þ. m.
tekið á móti pöntunum í síma
128 og í versluninni.
Kerti, Kertakíemmur,
Spil, Jólatrésfætur,
Jólatrjespokar,
Barnabollastell,
. hvergi ódýrara.
Verslun
Jóns Zoéga.
Bankastræti 14.
U M hasað seiiui ir M.
Það var tuii liorð á skipi einu er
sigidi frá ströndum Ástralíu, að
næturlagi. Loftið var heiðskírt og
stjörnubjart og ládauður sjór. Sjö-
stimi’S skein í allri sinni dýrð á
himninum. Iláseti einn á skipinu
gekk fram og aftur á þilfarinu og
raulaöi nokkur sálmvers.
„Brt þú Norðmaður?“ spurði
bátsmaðurinn hann.
„Já, þaö er eg,“ svaraði hásetinn.
„Það er eg einnig. Sálminn sem
þú varst að syngja, þekki eg Bg
hélt, að eg væri búinn aö gleyma
i)llu. En nú ýfist gamla sáriö upp
að nýju.“
Prá þessari nóttu voru þessir tveir
menn stöðugt saman.
Bátsmaðnrinn var mjög dulur og
fálátur, en á næturnar gat félagi
hans heyrt að hann grét oft þar sem
liann lá í rúmi sínu.
Einhverja nótt, er þeir voru báðir
vakandi, sagði hátsmaðurinn sögu.
sína.
Odvrustu vörurnar eru altaf í Bankastrætj 11.
Leirtau og postulínsvörur af öllum tegund-
um. — Leikföng allskonar hvergi eins ódýr.
Leðurvörur með 20°/« afslætti.
Odýr og hagkvæm innkaup samfara lágu veröi, auglýsir best.
Allir kaupa þvottaefni;Sþ!rEytið jólaboraið
í Sápuhúsinu og Sápubúðinni
-----Þar eru bestu kaupin á öllu sem að hreinlæti lýtur. — —
Kristalsápan góða pr. J/a kg>. 0,56. Sódi pr. ’/a kg. 0,12.
8 tegundir suðu- og hreingerningaefni. Alt til bökunar bæði gott
og ódýrt. Með e. s. íslandi næst kemur ýmislegt hentugt til jóla-
— — gjafa og ótal margt fieira. — —
Sápuhúsið. Sápubúðin
Austurstræti 17.
Laugaveg 40.
með jóla-pappír5ðúkum
og j ó l a - p a p p í r 5 5 e r v i ettu m
sem hvorutveggja fæst í miklu úrvali í
Bókauerslun ísafolðar.
Þar fdst líka eins og uant er mesta úrualið
af fallegum ag hentugum
jólagjöfum.
R. U.
Hafið þjer keypt lólaherópið?
Ljósmvnðavjelar, efni og áhölð, fjölbreyttara
en nokkru sinni áður.
Sport- og íþróttavörur við allra hæfi.
Fótboltar, óðýrari og betri en menn hafa
haft að venjast.
(Spyrjið fótboltafjelögin).
Byssur, skamn.byssur og skotfæri
• hverju nafni sem nefnist.
(Eftirkröfu-afgreiOslur út um alt lanð).
Bankastræti 11.
SPORTVORUHUS REYKJAVIKUR
(EINAR BjORNSSON).
Ljósakrórmr og
hengilampar.
Við höfum núfengið feiknar
úrval af ljómandi fallegum
kopar ljósakrónum Einnig:
kögurlampa, borðlampa, Pí-
anólampa og marga aðra
lampa.
Gefðu rafstraujárn í jólagjöf
kosta aðeins 12 krónur.
H.f. Rafmagnsfjelagið
H ITI & LJÓS
Uann hafði veriö í siglingum í 17
ár. í reiði sinni hafði hann yfirgef-
ið heimili sitt. Með bölvi og ákvæð-
isorðum hafði liann þotið burtu.
Komst hann þá til Englands, lenti
þar í vondum félagsskap, vandist
á drykkjuskap, slagsmál, og dans og
sökk niður í mestu eymd og niöur-
lægingu.
En endurminningin um konú og
böm fylgdu honnm stöðugt eins og
skuggi. Ilann hafði á þessu ferða-
higi komiö bæði til Kína og Astralíu.
Endumiinningarnar um heimiliö
gátu þó ekki liðiö úr liuga lians á
þcssu ferSalagi. Báðir þessir sjó-
menn urðu æ samrýmdari hver öðr
um eftir því, sem þeir vom lengur
saman. .Smámsaman gleymdi báts-
maðurinn raunum sínum.
Eina nótt í ofsastormi skall brot-
sjór yfir skipið og slengdi bátsmann-
inuin á siglutréð. Mörg rifbein brotn
uðu í síðu lians. Lá hann í rúmi sínu
á skipinu mjög þjáður af líkamleg-
um kvölum, þar til þeir náðu lancli
í Suður-Afríku. Þar var hann flutt-
ur á sjúkrahús. Hann hafði kostast
mjög innvortis og læknirinn sagði,
að það mundi verða banamein hans.
Félagi hans og vinur var lijá honum
og íijúkraSi honum, sem bezt liann
gat.
Bátsmaðurinn hafði lengi veriS
mjög alyarlegur og þungsinna og nú
þjáðist lianu af ógurlegum samvizku-
kvölum. Ilið óguðlega lífierni hans,
liáð og blótsyrði — alt þetta nagaði
samvizku hans nætur og daga.
Félagi lians las fyrir hann og baS
fyrir honum.
En öll fyrirheitin Urðu að þung-
um áfellisdómi.
Yinur haus þrevttist ekki á uð
hiðja fyrir lionum dagiega.
Einn morgun ljómaSi andlit báts-
mannsins af ósegjanlegri gleði og
friði liið innra í sál hans, svo liann
mæltí á þessa leiS:
„í nótt dreymdi mig, að eg þótt-
ist sjá konu mína. Hún stóð nokkur
skref frá mér og sagSi einungis
þessi orð : ,Líttu á krossinn! Þar eru
svndir þínar borgaðari' — Þegar
eg vaknaði, var sem alt hefði breytst
skyndilega. Eg skildi nú að Jesús
liafði dáiS fyrir mig. Svndabyrði
minni hefir verið létt af herðum
mínum. Nú get eg dáið rólegur. Já,
vinur minn, eg hefi hagað seglum
eftir vindi. Ilimininn er nú talcmark
mitt!“
Nokkrir dagar liðu. ÞaS leyndi
sér ekki, að dauSinn nálgaðist. Vin-
ur hins deyjanda manns, las fyrir
iiann 23. sálm Davíðs konungs.
„Já, hann er hirðir minn — hann
á að flytja mig yfir skuggadal dauð-
ans. O, hve Guð hefir verið mér
góður!“
Þaltklaúið lýsti sér í augum manns
ins. Ilann sneri sér aS vini sínum
og sagði: „0, syng þú ein.n sálm fyr-
ir mig. — Þú veitst hvaða sálmur
]>að á að vera!“
Yinur hans söng sálminn, og er
cfni hans þetta:
„Eg hefi nú fundiS þann gnind-
völl, sem sálarveli’erö mín er bygð
á, sá grundvöllur er friðþægingar-
dauöi Jesú Krists, og eftir Guðs
fyririiuguðu ráSi hefir hún verið
lygð á þeim grundvelii iöngu áður
en heimurinn var til.
Sá gi’úndvöllur mun standa að
eilífu, þótt liiminn og jörð líði und-
ir lok!“
Bátsmaðurinn beitti KÍðustu kröft
um til að talca í hönd vinar síns.
yBerðii kveðju míiia!“ hvíslaSi
liann, og með þeim orðum var hann
kominn vfir á landamæri liins eilífa
lífs.
„Drottinn er nálægur þeim, sem
liafa sundurkramið lijarta, og hann
vill frelsa þá, sem hafa auðmjúkann
Anda !“ (Sálm. 34, 19).
B. þýddi.
o
Kommándör Larson í tíuÖur-Ain-
erílm ferðaðist fvrir skemstu til lýð-
veldisins Paragnay. í lýSveldi þessu
tala margar j)úsundir hina svo
nefndu guaranitungu, og standa að
öðru leyti á mjög lágu menningar-
stigi. Þeir eru frumbyggjar iands-
íns. Eftir jiessa för hefir komman-
dörinn ásett sér að boöa Indiíána
kynflokkum þeim sem búa jiar upp
í landinu, fagnaðarerindiö um Jes-
úm Krist.