Ljós og sannleikur - 01.03.1919, Blaðsíða 3

Ljós og sannleikur
3
dagur Drottins er nálægur, hann er nálægur
og hrac5ar sér mjög. Beisklega kveinar þá
kappinn.
Sá dagur er dagur reiði, dagur neyðar og
þrengingar, eyðingar og umturnunar, dagur
myrkurs og níðdimmu, skýþylcnis og ský-
sorta — dagur lúðra og herblásturs — gegn
víggirtu borgunum og háu múrtindunum.
þá mun eg hræða mennina, svo þeir ráfi eins
og blindir menn, ef þeir hafa syndgað gegn
Drotni og blóði þeirra skal úthelt verða sem
dufti og innýflum þeirra sem saur. (Zef. 1.
14—17). Angist kemur, og þeir munu hjálpar
leita, en enga fá (Esek. 7. 25). pað er enginn
friður handa þeim óguðlegu, segir Guð. (Jes.
57. 21). En hver sem ákallar Drottins nafn
mun frelsast (Post. 2, 21). það er einungis
einn Guð og einn meðalgangari milli Guðs og
manna, maðurinn Jesús Kristur, sem gaf sig
sjálfan sem lausargjald fyrir alla, til vitnis-
burðar á sínum tíma. (1. Tím. 2, 56).
pví að eigi er heldur annað nafn undir
himninum, er menn kunna að nefna, er oss
sé ætlað fyrir hólpnum að verða (Post. 4.
12). Og eins og það liggur fyrir mönnum eitt
sinn að deyja, en eftir það er dómurinn.
(Heb. 9. 27). Stundið frið við alla menn, og
helgun, þvi án hennar fær enginn Drottinn
litið. (Heb. 12, 14). Getur blámaður breytt
hörundslit sínum eða pardusdýrið flekkjum
sínum? (Jer. 13, 23). pannig er það ómögu-
legt fyrir nokkra persónu að betra sjálfa sig
án Guðs. pví án mín getið þér alls ckkert gert,
segir Jesús (Joh. 15, 5). þér þurfið að endur-
fæðast (Joh. 3, 3, 1. Pét. 1, 23). Af því að
þeir veittu ekki viðtöku kærleikanum til
sannleikans, að þeir mættu liólpnir verða,
þess vegna sendir guð þeim megna villu, til
þess að þeir trúi lýginni (2. pess. 2. 11, 12).
Margur vegurinn virðist greiður, en endar
þó á helslóðum (Orðskviðir 14, 12). Elskið
ekki lieiminn (1. Jóh. 2. 15). Ef ein-
hver elslcar heiminn, þá elskar hann ekki
guð. (1. Jóh. 2. 15). Hin bílífa er dauð þó
að hún lifi (1. Tím. 5:6). Hver sem syndina
drýgir, er af djöflinum (1. Jóh. 3, 8). Gerið
iðrun og sérhver yðar láti sldrast í nafni Jesú
Krists til fyrirgefningar synda yðar, og þér
munið öðlast gjöf heilags anda. (Post. 2.
38). En ef þér gerið ekki iðrun, munuð þér
allir farast á líkan hátt (Lúk. 13, 3). Blóðið
Jesú Krists hreinsar yður af allri synd (1.
Jóh. 1, 7). þótt einhver héldi alt lögmálið,
en hrasaði í einu atriði, þá er hann orðinn
sekur við öll boðorð þess(Jakob 2: 10).
Kæri lesari, stuttu eftir að Tyrkir hafa
verið reknir úr landi sínu, og Gyðingar farnir
til Palestínu, mun Jesús uppfylla bænir Krist-
inna manna. Biblían segir, að hinir heilögu
muni ekki allir deyja, en umbreytast á auga-
bragði, við hinn síðasta lúðraþyt. — pví að
sjálfur Drottinn mun með kalh, með höfuð-
engils raust og með básúnu Guðs, stíga niður
af himni, og þeir, sem dánir eru í trú á Krist
munu fyrst upp rísa; síðan munum vér, sem
lifum, sem eftir erum, verða ásamt þeim
hrifnir burt í skýjum, til fundar við Drottinn
i loftinu, og síðan munum vér verða með
Drotni alla tíma. (1. Kor. 15. 51, 52, og 1.
pess. 4. 16, 17). pegar hin stóra þrenging
byrjar þá mun Guð útheilla reiði sinni yfir
syndarana. — Lestu og athugaðu hvern dag
hina heilögu bók Drottins og þú munt sjá
og skilja, að alt hennar orð er að uppfyllast.
Guð segist leiða Gyðinga lieim til þeirra á
hinum síðustu dögum . (Jer. 30). Endir allra
hluta er í nánd. Gætið yðar þcss vegna, og
biðjið, umfram alt, hafið brennandi kærleika.
(Pét. 4. 7). Verið því ávalt vakandi og biðj-
andi, til þess að þér megnið að umflýja alt
þetla sem fram mun koma, og að standast
frammi fyrir mannssyninum (Lúk. 21: 36).
panning skuluð þér og vita, þegar þér sjáið
þetta koma fram, er guðsríki í nánd. (Lúk.
21. 31—35).
Þér trúið ekki nema þér sjáið
tákn og stórmerki.
Náttúrlegur maður segir: ,,Aö sjá er a'ö trúa“.
En trúin tekur viö GuíSs einfalda oröi og trúir
því, af því aö þaö er Guðs orö.
Tákn og stórmerki eru frá Guði, en vér eig-
um ekki að binda trú vora við „táknin“, nema
hann, hið sanna „tákn“, „tákn“ Jónasar spá-
manns Krists upprisinn.
Fyrir trúna á hann er alt mögulegt (Márk. 9,
23.). „Trúin er full vissa um þaö, sem menn vona,
sannfæring um þá hluti, sem eigi er auðið aö
sjá“. (Hebr. 11, 1.).