Ljós og sannleikur - 01.02.1920, Qupperneq 7

Ljós og sannleikur.
95
ið og þú minnist þess þar, að bróðir þinn hefir
citthvaö á móti þér, þá skil gáfu þina eftir þar
fyrir framan altariö og far burt og sættst viö
bróSur þinn, kom síðan og ber fram gáfu þína.“
(Matt. 5.).
Og í bæninni „FaSir vor“ er sáttin viS GuS
og náungann eitt og hiS sama. Fyrirgefning
synda vorra af GuSs hálfu er bundin viS þaS,
aS vér fyrirgefum náunga vorum.
En af þvi aS oss er svo stranglega boSiS aS
elska GuS og menn, þá þurfum vér því fremur
aS gæta vor, aS vér förum ekki vilt í kærleika
vorum, því aS hæglega getur oss skjátlast í
því, eins og hverju öSru. Hier er urn lífiS og
dauSann aS tefla, því aS ekkert laSar og helgar
lunderni vort eins og kærleikurinn. Stjórnist
kærelikur vor ekki af GuSs heilaga anda, þá
er sálu vorri margföld hætta búin. Og stjórnist
hann ekki af GuSlegum vísdómi, þá getur hann
hæglega vilst af réttri leiS, svo aS hann nái
ekki því marki, sem hann á aS keppa aS.
Þeir eru, því miSur, rnargir, sem halda, aS
jreir elski GuS, þó aS þeir séu fullir af heirns-
clsku og sjálfselsku.
Svo er því t. d. variS, þegar einhver elskar
GuS eingöngu vegna jarSneskra hluta. Þeir elska
hann þá af því, aS hann annaS hvort varSveitir
]>á frá tímanlegri ógæfu, eSa gefur þeim ýmsar
tímanlegar gjafir, svo sem vit, skilning og aSrar
góðar gáfur, svo aS þeir geta átt góSa daga í
heimi þessum og veriS í miklum metum hjá
mönnunum. Slílcir menn geta svo hæglega í-
myndaS sér aS þeir elski GuS í réttum anda,
þó aS þeir geri þaS alls eigi; því aS þeir elska
sjálfa sig og heiminn og þá hluti, sem í honum
eru. Þeir elska sjálfa sig meira en GuS, meta
gull sitt og gróSa, heiSur sinn og velmegun
meira en GuS, sem þeir eiga þó aS elska yfir
alla hluti fram, því vegna GuSs eiga þeir aS
meta alt jafnt: mótlæti sem meSlæti, því aS
hvorttveggja er frá honum.
En hvor senr svona breytir, gerir sjálfan sig
aS GuSi, hann elskar GuS og alt annað sjálfs
síns vegna, vegna ábata síns og upphefSar, en
ekki GuSs vegn. Því er þaS aS hann elskar oft
og einatt guSrækna menn og jafnvel GuSs orS
sjálft, til þess aS hann geti áunniS sér guS-
ræknisorS og vegsemd þá, sem því er samfara
og verSi svo heiSraSur af mönnunum. En slík
elska er svo langt frá öllum GuSs kærleika, aS
úr henni verSur eigi annaS en tóm hræsni, er
treSur alla sanna guShræSslu og kærleika í tröS
niSur og upprætir þaS meS öllu.
Þetta er falskærleikur og ávextir hans fara
eftir því. Þeir eru ekkert annaS en eigingagn,
sjálfsdýrkun, sjálfsþótti og sjálfsnautn og aSrir
slikir holdlegir ávextir.
„Eigingagn liggur efst á beð,
en ástin legst til fóta.“
Og aS þvi er snertir elskuna til náungans,
þá er þaS alls eigi rétt, aS vér elskum hann
sakir velgengni hans, eSa bindurn á þann hátt
sál viS sál, eins og oft vill verSa, aS vér látum
oss þaS alt vel líka, sem öSrum geSjast, hvort
sem þaS er ilt eSa gott, dygS eSa ódygS. Þetta
drepur oft bænrækni rnanna og aSrar kristileg-
ar dvgSir, svo aS þeir leiSast afvega til óguS-
legs athæfis. Slíkur kærleikur er falskærleikur
í fylsta skilningi og dregur menn á tálar. —
Lögurn þvi kærleika vorn meS aSstoS GuSs
heilaga anda, eftir orSi lians og sérstaklega eftir
Jesú heilaga dæmi. Hann gekk aS öllu leyti í
vorn staS, þoldi alt, sem vér átturn aS þola,
Slikt hiS sama gerir sá, sem elskar af fullrt
alvöru. Hann tekur á sig vanheilindi þess, sem
hann elskar, tekur af alhuga þátt í meSlæti og
mótlæti, meS honum, sorg hans og gleSi, heiSri
hans og vanheiSri. láni og óláni.
Sönn elska til GuSs og manna fer ávalt sam-
an, aS vitni Jóhannesar postula: „Ef einhver
segir: Eg elska GuS, en hatar bróSur sinn, sá
er lygari.“ MeS kærleika vorum til náungans
verSur þá sannprófaS, hvort vér elskum GuS
af allri sál eSa ekki.
Allir menn eru til þess skapaSir, endurleystir
og helgaðir, aS þeir taki rneiri og meiri fram-
förurn í kærleikanum.
Drottinn var, Jesús Kristur er fyrirmynd vor„
GuS lét hann íklæSast voru holdi til þess aS
hann skyldi vera oss ímynd, vera hans og —
GuS er kærleikurinn.
„Sá, sem elskar ekki, þekkir ekki GuS, því
GuS er kærleikur (1. Jóh. 4, 8).
Eins og GuS og maSur eru eitt i Kristi, svO'
er og kærleikurinn til náungans fólginn í elsk-
unni til GuSs. Eins og enginn getur brotiS rnótí
manndómi Krists, nema hann brjóti jafnframt