Liljan - 01.03.1916, Blaðsíða 8

2(5
L I L J A N
Jimmy skildi ekki i því hvernig Caroll og Hastings
gætu verið kaupanautar unga mannsins gráhærða. Að
dæma eftir ytra útliti leit hann út fyrir að vera
skraddari.
Jimmy hélt áfram frásögninni. Hann álli heima hjá
móður sinni. Sadie, syslir hans, gekk á alþýðuskólann.
Hann vann að nokkuru leyti fyrir þeim háðum, en var
nú á leið til skátaherbúðanna á Huntersey. Par ætlaði
hann sjálfur að sjóða handa sér matinn og sofa í tjaldi,
ef það væri hægt vegna mýbilsins.
»Og hvað þykir þér til þess koma?« spurði ungi
maðurinn. »Þú kallar það gaman?«
»Já, áreiðanlega«, svaraði Jimmy. »Farið þér aldrei
í sumarherbúðir?«
»Eg ligg í herbúðum i Iivert skifti sem eg fer frá
New-York«, sagði góði Samverjinn.
Jimmy liafði átt svo lengi heima í Vall Street, að
hann skildi að ungi maðurinn talaði í líkingum.
wÞú lítur þó ekki út fyrir að vera sérstaklega vanur
erfiðri vinnu«, sagði ungi maðurinn og mældi Jimmy
með augunum.
Jimmy leit ásökunaraugum á hvítu linéin sín. »Þér
ættuð að sjá inig eftir hálfan mánuð«, mælti hann. »t*á
verð eg allur sólbrendur og stæltur — sterkari en
nokkurn tíma áður!«
Ungi maðurinn var efablandinn á svip. »Pú varst
nærri því búinn að fá sólstungu, þegar eg tók þig upp í
vagninn«, sagði hann brosandi. »Hvers vegna fórslu
ekki eftir járnbraut, úr því að þú ætlaðir úl í Hun-
tersey?«
wÞað er rétt!« sagði Jimmy með áfergju. »En eg vildi
spara fargjaldið lil þess að geta leyft Sadie að fara á