Kirkjublað - 15.01.1934, Qupperneq 8

20
KIRKJUBLAÐ
ar að bera á móti þeim skuldum né sýna engan lit á að
gjalda sonarskyldurnar.
Og það frekar í dag en á morgun.
Kafli úr Christ and Human Suffering
Eftir E. Stanley Jones. Sr Björn Magnússon þýddi.
Frh.
Önnur kona, sem líka hafði liðagigt og var lami, sagði
við prest sinn: »Eg vildi ekki taka á móti heilsu minni
aftur í staðinn fyrir það undur samfélagsins við Krist, sem
eg á núna. Það hefir verið þessarrar þjáningar virði«. Það
ský hafði skírt sjón hennar.
Hjón ein, trúboðar, misstu einkadóttur sína úr holds-
veiki. »Þetta er árangur þjónustu okkar á Indlandi«, hefðu
þau getað sagt í beiskju sorgar sinnar. En þau gerðu það
ekki. Þau komu aftur til Indlands ákveðin í því að gera
eitthvað fyrir holdsveikissjúklingana, sem þjást eins og
dóttir þeirra þjáðist. Þau stofnuðu P«ra/í'a-holdsveikishæl-
ið, sem hefir orðið eitt af stærstu og beztu holdsveikis-
hælum í heiminum. Sú dóttir dó ekki árangurslaust, því að
með dauða sínum opnaði hún heimili fyrir þúsundir þeirra,
sem þjást eins og hún. Skýið, sem kom yfir það heimili í
dauða barnsins, hreinsaði aðeins sjónir foreldranna og lét
þau sjá mannlega þörf, sem þau hefðu ekki séð, hefði hún
ekki snert þau sjálf.
Vinur minn, ástúðlegur og skarpvitur Indverji, sagði
mér, að hann hefði verið stoltur og ómannblendinn yfir-
stéttarmaður, jafnvel eftir að hann var kristinn. Honum
fannst hann vera betri en aðrir, sakir þess að hann var
fæddur í þessa stétt. Hann lét sig engu skifta aðra — lét
sig aðeins það nokkru skifta, að hann var fremri en aðrir.
Þá vildi það til dag nokkurn, að troðfull almenningsbifreið
valt um, og hann hentist ásamt fleirum niður fyrir bakka-
Hann átti sameiginlegt skipbrot með hinum. Þegar hann