Kirkjublað - 15.06.1934, Qupperneq 16

176
KIRKJUBLAÐ
láta menn þessa dagana fé af hendi rakna til aS bæta
hinu bágstadda fólki skaðann, sem jarÖskjálftinn olli.
Slíkir, atburðir eru lærclómsríJcir, ocj þeir eiga að auka
Jijá Jiverjum íslending bjartsýni á þjóð sína, traust til
þeirrar góðvildar, sem er raunverulega ríkjandi i Jijört-
um íslenzks almennings, og traust til þess máttar til góðra
afreka, sem þjóðin á, þegar hún er samhent og veit, Jivað
Jiún vill.
Álfkonan í þjóðsögunni leitaði kynningar húsfreyju,
með því að reyna greiðasemi hennar. Sú yfirlætislausa
fórn, sem húsfreyja færði hinni ókunnu draumkonu, var
upphaf gæfuríkra umskipta í lífi hennar. — Af þessu má
einnig læra nokkuð. —
Að njóta góðs af öðrum, getur oft aukið trú manna á
lífið, en sá, er fært hefir af góðum hug fórn öðrum til heilla,
hefir sjálfur vaxið við, og á meira eftir af þeirri bjart-
sýni, er fyllir lífið gæfu.
Frá höfði fiskjarins má rekja í þjóðsögunni óslitinn
þráð yfir í smyrslabaukinn, því gott hjarta gerir augun
skyggn á fegurð og fögnuð lífsins.
Sú þjóð, sem byggir í ráðstöfunum sínum öllum á
beztu öflunum í brjósti hvers manns, er á gæfubraut.
Traust og vongleði eru lífdögg og endurnæring sérhverri
góðri viðleitni, en bölhyggjan læsir lífið í dróma.
Með bjartsýnum augum og vonglöðum hug mun þessi
þjóð hljóta vaxandi gæfu.