Ljósvakinn - 01.01.1924, Blaðsíða 4

4
LJÓSVAKINN
Til þess að þetta bréf Guðs, boðorð-
in tíu, skrifað á mannlegu máli, skyldi
ekki verða misskilið, þóknaðist honum
að bæta við útskýringum viðvíkjandi
réttri notkun þess meðal mannanna.
Þessar nánari útskýringar voru skrifað-
ar niður af helgum mönnum, sem voru
leiddir af Guðs anda til að tala og rita
það, sem þeim hafði verið birt, og
þannig er Biblían til orðin.
Þrátt fyrir þessar ráðstafanir náði þó
Guðs fólk oft skamt i þvi að skilja
hans góða vilja og tilgang eins og hann
kom i ljós í ritum Biblíunnar. Það hefir
aldrei verið Guðs vilji að hans orð væri
lagt út eftir mannlegri meiningu eða
áliti. Ráðsályktanir hans voru opinber-
aðar spámönnunum og skráðar af þeim,
en þrátt fyrir það er ekki mögulegt að
þýða neinn af spádómum Ritningarinn-
ar »af sjálfum sér« 2. Pét. 1, 20. Eu
vér höfum kennara í þessu efni og sá
hinn sami misskilur aldrei, heldur ger-
þekkir hann og skilur bugsanir Guðs
og tilgang; hann, sem Ritningin er
gefin fyrir frá byrjun, skyldi og vera
hennar þýðari; »þegar hann sannleiks-
andinn kemur, mun hann leiða yður i
allan sannleikann«, segir frelsari vor.
Jóh. 16, 13. »Og það tölum vér líka ekki
með orðum, sem mannlegur vísdóm-
ur kennir, heldur sem andinn kennir,
er vér útlistum andleg efni fyrir and-
legum mönnum« 1. Kor. 2, 10—13.
Pannig þýðir Biblían sig sjálf. Guðs
orð útskýrir sig sjálft.
En heimurinn varð samt staddur i
myrkri sökum misskilnings á Guði og
og hans vilja. Jafn vel þær útskýringar,
sem Guð hafði gefið til að kasta ljósi
yfir vilja sinn með mennina, höfðu ver-
ið aflagaðar, já, meira að segja notaður
til að dylja vilja hans. Þess vegna varð
hann að gera enn meira og það gerði
hann með því að senda son sinn sem
mann til þessa heims, til þess að hann
i lííi sínu og kenningu skyldi opinbera
hann, eins og hann er í raun og veru.
Lögmál Guðs var skrifað í hjarta hans.
Hann lifði samkvæmt því í öllu, og
sýndi til fulls vilja föðursins. »Eg hefi
ekki talað af sjálfum mér«, segir hann,
»heldur hefir faðirinn, sem sendi mig,
sjálfur lagt fyrir mig, hvað eg skuli segja
og hvað eg skuli tala; og eg veit að
boðorð hans eru eilíft líf; það sem eg
því tala, það tala eg eins og faðirinn
hefir sagt mér«, Jóh. 12, 49—50. Enn
fremur gaf hann forðum fyrir munn
spámannsins þennan vitnisburð: »Að
gera vilja þinn, Guð minn, er mér yndi,
og lögmál þitt er hið innra í mér«.
Sálm. 40, 9.
Undir þennan vitnisburð hefir Guð
ritað nafn sitt; því að það stendur:
»Þvi að hann hefir faðirinn innsiglað,
sjálfur Guð« Jóh. 6, 27. Guð lýsir þann-
ig syni sínum fyrir mönnunum sem
þeim, er hafi og opinberi hugsanir
hans eigin hjarta, lýsir honum sem
ímynd sinnar eigin veru, það er sama
sem hann segði: Hér eru mín orð, rit-
uð í holdi og blóði og á þetta bréfhefi
eg sett mitt innsigli, til þess að þér
skulið vita að eg er höfundur þess, í
því eru mínar hugsanir og áform. Pess
vegna gat Jesús sagt þegar hann var að
ljúka við æfistarf sitt: »Eg hefi opin-
berað nafn þitt þeim mönnum, sem þú
gafst mér af heiminum« Jóh. 17, 6.
Þetta sama bréf mun í hinum nýja
sáttmála verða skrifað í huga og hjarta
þeirra manna, sem ganga í þjónustu
Guðs: »Þetta er sáttmálinn, er eg mun
gera við þá eftir þá daga, segir Drott-
inn. Lög mín vil eg gefa í hjörtu þeirra,