Ljósvakinn - 01.07.1925, Blaðsíða 1

III. ár.
Reykjavík, júlí 1925.
7. tbl.
Hinn mikli læknir.
»Þess vegna, eins og syndin kom inn
í heiminn fyrir einn mann, og dauðinn
fyrir syndina, og dauðinn þannig er
runninn til allra manna, af því að allir
hafa syndgað«. Róm. 5, 12.
Það, sem hjer er talað um hefir get-
ið af sjer mikinn sjúkdóm, miklar þján-
ingar, sorg, dauða og tár. Bikar synd-
arinnar hefir alt af verið beiskur á
bragðið; því að laun syndarinnar er í
flestum tilfellum: sjúkdómur og dauði.
Biblían getur að eins um fá dæmi þess,
að menn lifðu svo fullkomnu lífi, að
Drottinn gat breytt lægingarlíkama
þeirra í sömu mynd og dýrðarlíkami
hans hefir, — þeir smökkuðu ekki dauð-
ann. Sjúkdómar, þjáningar og dauði
er að kenna fjandsamlegu afli. Satan er
sá, sem eyðileggur, Guð er sá, sem
endurreisir.
• Kröftng sannreyad.
»Ef þú hlýðir gaumgæfilega raust
Drottins, Guðs þins, og gjörir það, sem
rjett er fyrir honum, gefur gaurn að
boðorðum hans og heldur allar skipan-
ir hans, þá vil jeg engan þann sjúk-
dóm á þig leggja, sem jeg lagði á Egipta,
því að jeg er Drottinn, græðari þinn«.
2. Mós. 15, 26.
Hinn almáttugi læknir, yfirlæknirinn,
býður öllum börnum sínum gegnum sitt
innblásna orð, hjálp sína og aðstoð und-
ir hinum sjerstöku kringumstæðum, sem
brotin á boðorðum Guðs hafa komið til
leiðar fyrir alla menn, ef þau að eins
vilja flýja til hans; en tökum eftir: lof-
orðið afnemur ekki þetta, að laun synd-
arinnar er dauðinn; en það hjálpar
mönnum þegar þeir lamast af sjúkdóm-
um (verðskuldað eða óverðskuldað) og
þar af leiðandi eru í hættu fyrir því að
deyja fyrir tímann.
Eftir það, að Drottinn varð að banna