Ljósvakinn - 01.07.1925, Blaðsíða 7

LJÓSVAKINN
55
ekki svo vera, ef Drottinn ætlaðist
til að hann væri haldinn heilagur?
15. Hann er aldrei kallaður sabbatsdag-
ur kristinna manna.
16. Hann er aldrei kallaður sabbats-
dagur.
17. Hann er aldrei kallaður Droltins
dagur.
18. Hann er aldrei kallaður hvíldar-
dagur.
19. Honum er ekkert heilagt nafn gefið,
hvers vegna ættum vjer þá að kalla
hann heilagan.
20. Hann er blátt áfram kallaður »fyrsti
dagur vikunnar«.
21. Af Biblíunni er hvergi hægt að sjá,
að Kristur hafi nokkursstaðar talað
um hann. Orðið »sunnudagur« er
hvergi í Biblíunni.
22. I öllu Nýja-testamentinu er fyrsti
dagur vikunnar nefndur aðeins átta
sinnum. Matt. 28, 1. Mark. 16, 2, 9.
Lúk. 24, 1. Jóh. 20, 1, 19. Postulas.
20, 7; 1. Kor. 16, 2. Sex af þessum
ritningarstöðum eiga við einn og
hinn sama fyrsta dag vikunnar.
23. Páll rjeði hinum kristnu til þess að
annast sín tímanlegu viðskiftamál á
þeim degi.
24. í öllu Nýja-testamentinu er aðeins
getið um eina kristilega samkomu,
sem haldin var á þeim degi, sbr.
Postulas. 20, 5—12.
25. Það verður hvergi sjeð, að hinir
kristnu hafi haldið nokkra sam-
komu á honum áður eða eftir þetta.
26. Það var ekki vani þeirra að safn-
ast saman á þeim degi.
27. Engin fyrirskipun er til um það,
að koma saman til að brjóta brauðið
á þeim degi.
28. Pað er aðeins getið um eitt tilfelli
þegar þetta var gjört. Postulas. 20,
7. Kristur var vanur að brjóta
brauðið á fimtudagskveldi (Lúk.
22), og postularnir stundum á hverj-
um degi. Postulas. 2, 42—46.
29. Biblían segir hvergi að fyrsti dagur
vikunnar sje til minningar um upp-
risu Krists, slíkt er aðeins manna-
setningar, er gjöra boð Guðs að
engu. Matt. 15, 1, 9.
Skírnin er til minningar um
greftrun og upprisu Krists. Róm. 6,
3-5.
30. Biblían minnist ekki með einu orði
á breytingu sabbatsdagsins, hún
sýnir oss skýrt og ómótmælanlega
að hinn sjöundi dagur er hvíldar-
dagur Drottins bæði í Garnla og
Nýja-testamentinu. Ev. S.
Vitnisburður.
Búddatrúarmaður, sem snjerist til
Guðs, segir þannig frá: »Jeg rannsakaði
hin helgu rit Búdda til þess að fá upp-
lýsingar um upphaf allra hiuta, fram-
halds alls, og endir, en jeg fann ekkert,
sem jeg gæti reitt mig á viðvíkjandi
upphafinu, mjög litið um framhaldið,
og alls ekkert um endir allra hluta.
Svo las jeg bók hinna kristnu (Biblí-
una) og sjá, jeg fann alt skýrt og greini-
legt viðvíkjandi framhaldi alls, og alt
greinilega opinberað og útskýrt um endir
allra hluta og eilífðina. Pegar jeg las
þetta, endurskapaðist líf mitt alt, nú
trúi jeg á Guð og þann, sem hann sendi,
Jesúm Krist, hvern þessi bók (Biblían)
talar um.