Kennarinn - 01.04.1898, Blaðsíða 1

——“Keiui ]>cim unr/a þann ver/, «em hnnn d a<) i/nnga.”—
Mánuðarrit til notkunar rid uppfrœðstu barna í sunnudagsskðlum
<><l lieimahfrsurn■
1. árg. MINNEOTA, MINN., APRIL 1898. Nr. 6.
1. Sji'i, brotnar dauðans dvr!
Drottins vinur spyr:
“Hvar er lík iiins líitnu,
sein lagt var áður hjer?’’
Hrvggist geð liius grátna,
en góður engili tjer:
:l “upprisinn liann er.”|:
2. Sjá, [aerruð trega tár!
Talar drottinn hár:
“Magdalena mædda,
|)ú mátt ei gráta nú.”
Starir lirundin lirædda
en lirópar loks í trú:
:j “drottinn, [jað ert ]>ú!"j:
Sjá, vakta lífsins von!
Vinum mansins son
sigurkveðju sendir
og segir beim að tjá:
“nú er eymda endir,
því innan skamms jeg má
:| yður aptur sjá.” |:
f. Sjá. opnuð himins lilið!
Herrann bætir við:
“ritningar svo rætist,
er ráði drottins spá,
allra ból svo bætist,
sem bústað drottins þrá,
:| uppstíga jeg á.” |:
sál mín nú!
oíí trú!
5. 0, syng ú,
syng í von
PASKAMORGUNINN.
(Lag: In dulcn uhilo.)
Páskaljósið Ijómar
og líflð vakið er;
allur heimur ómar
og allt, sem bærist tjer:
:j “guðs son, þökk sje þjer.”