Kennarinn - 01.08.1899, Blaðsíða 2

BÖIÍNIN Á tSI.ANDi.
Börnin íslenzku liér vestra liljóta oft að liuosa til Imrnnnna á íslandi.
Kennarinn, sam er blað barnanna t>o |>eirra aðalmAls, liinnar kristilejru
uppfræðingnr íi sunnudagsskólum og utau peirra. vill beldur okki ganga
fram hjA ]>ví máli barnanna útá íslandi.
Margir bafa víst fundið til ]>ess ineð hrygð, að ein aðalstarfserni liinnar
kristnu nútíðar-kirkju, sunnudagsskólastarl'soniin, skuli ekki hafa náð að
festa rætur á föðurlandi voru. Ég held að það ha.fi verið sóra Jón Bjarna-
son, sem fyrs.ur hreyfir málinu um sunnudagsskóla í líeykjavíkur-söfnuði
eftir liina slðari íslands-ferð hans, í “Sam.!’ IV. 12. (Feb. 181)0). Tímar
liða o<r ensinn, hér né heiina, oerist talsmaður barnanna á lslandi hvað
þetta inál snertir. Kirkjublöðin minnast ekki á málið; þjóðin laitur sig
slíkt engu skifta.
Svo or það haustið 1802, fvrir 7 árum, að sóra Jón Helgason byrjar á
sunnudagsskóla-vísi í Lfeykjavik, Uanndvaldi þann vetur í Iteykjavík og
fólcst við kenslustörf, mest \ ið nrestaskólann, í sjúkdómsf.'.rföllum föður
síns,er livarf til Kaupmannahiifnar til lækninga. Söra .Jón varþá enn óvlgð-
ur, en hafði lokið námi sínu í Kaupmanuahöfn. l>essi ungi guðfræðingur
með hjartað fult af kristindóms-áhuga,vermt hinuin evangelíska golfstraum,
sem náð hefir til Kuupmannnhafnar hin síðustu árin, tók ]>egar formála-
laust til starfa. Á þann mann virðist kápa sóra Tómasar Sæinundssonar,
móðurafa hans,að liafa fallið,eius og kápa Elfasar á Elísa forðum. Vona óg
að bræðurnir hans í kirkjunni lieima, láti sér ]>að ekki inislíka rieitt líkt
]>ví, sem bræðrum Jósefs þótti út af drugkirtli og draum hans fyrr á tíð.
Málgagn íslenzku kirkjunnar, “Kitkjublaðið,” að eins nefnir á nafn þessa
skólabyrjun sóra Jóns (Kbl. II. 1-L.) “Fyrir skólabörnin í líeykjavlk,”—
rött eins og þessu só hnytt aftan í hina veraldlegu mentun barnaskólans!
Um veturinn í janúarblaði •-Kbl,” skrifarséra Jón svo grein um sunnu-
dagsskóla. Er hún iná ske hið fyrsta sein sörstaklega liefur um það mál
verið skrifað á íslenzku. Grein sú er frcmur lauslega skrifuð, hvað málið
snertir, og meiri áherzla lögð á barnapródikun, en nám guös orðs og skyr-
ing- hinna völdu kafla, lexíuval, og hið sérstaka fyrirlromulag snnnudags-
skóla-kenslunnar, sem er lítið skyrt eða ekkert. Enda segir höfundurinn, að
liinn svo nefndi sunnudagsskóli I Reykjavík, só einskonar barnaguðsþjón-
usta, ]>ó því nafni sé eklci haldið. l>unnig var ]>essi kristilega starfsemi
meðal barnanna I líeykjavík aldrei reglulegur sunnudagsskóli, heldurguðs-
þjónustur fyrir hina ungu. Kveður söra Jón það að eins “ófullkomna
byrjun” og þá í upphafi einungis fyrir nemendur barnaskólaus ]>ar í bæn-
um,—som eitt út af fyrir sig gorir ]>að svo ólíkt liinuin almenna, kristilega