Kennarinn - 01.01.1900, Page 9

-45-
SKÝRINGAR.
Efraím var fremst liinna tíu kynkvísla Ísraelsríkis og er það nafn stundum
viðhaft um allan lýð Ísraelsríkis, eða þann part Gyðiuga hjóöarinnar, sem
uppreistina gerði og stofnaði nýtt ríki eftir daga Salóinons. Höfuðborg þess
ríkis var Samaría, sem stóð á hárri hæð, en í kring um hana lágu frjóvsam-
ir dalir. Efraímsmenn, eða Ísraelítar, eru nefndir drykkjumenn og brugðlð um
ólióf. í drykkjuveizlum fornmanna var venja að bera blómstur liringa á
höfðinu, en þau blóm mistu fljótt, ilm sinn og fölnuðu. Á sama hfitt er sagt
að Samaría skuli falla og verða fótum troðin. Það i'ættist þegar Assyríumenn
lögðu iandið undir sig og fluttu allan þorra íbúanna burt, en settu heiðingja
í landið í staðinu. Á dögum spfimannsins var lýðurinn spiltur orðinn fyrir
velgengni og auðlegð. Ofdrykkja og svall var í algleymingi. Vínið liafði
gjörspilt hugsunarhættinum og gert menn að andlegum aumingjum. Prestarnir
og dómararnir lágu í drykkjuskap. Jafnvel kvenfólkið neytti víns.
Nú kemur spámaðurinn og kveður drottins dóm yiir iýðnum. Ilann segir,
að áður en hinn fagri blómi hafi náð að bera ávöxt, skuli liann ’visna og
deyja. Pegurð fivaxtanna skal að engu verða eins og liinn fyrsti fivöxtur
fíkjutrjánna, sem strax er uppetinn. “Hinn sterki og voldugi keniur að rfiö-
atöfun gnðs.” Salmanassar konungur kemur með lier sinn og hin víndrukna
þjóð skal eyðilögð og sú borg, sem ofdrykkjuna iðkar skal i rústir lögð.
En í Júda, )>ar sem leifar hinna trúföstu enn finnast, skal drottinu sjálfur
vera kóróna l'ólksins, sem aldrei fölnar eða verður fótum tróðin. Andi hans
skal leiða fólkið, sem ekki er drukkið af víni, og skal bægja ófriðinum frfi
landi þeirra. Þetta rættist, því Assyríu konungur varð að láta af leiðangrin-
um gegn Júdaríki.
En guðs útvöldu eru eigi heldur iausir við yfirsjónir, Þess vegna þarf að
kenna þeim að þeltkja guðs vilja og lögmál lians alt frá æsku. Smátt og
smfitt þarf að kenna iivert boð og fyrirheiti guðs orðs, “boðorð fi boðorð
ofan, reglu fi leglu ofan,” svo vór umflýjum afdrif Efraímíta.
Drottinn sýnir oss hinu “prófaða stein.” Blómstrið fölnar en steinninn stend-
ur stöðugur. Ilver sem á þessum steini byggir, hans liús skal okki hrynja.
Kins og öll húsbygging þarf' að vera samkvæm mæliþræði og mælilóði cf
Eún á að standa, svo þarf trú vor að vera gruudvölluð, samkvæmt guðs orði
°g opinberun, fi undirstöðu steininum Jesú Kristi. Mæliþráðurinn er guðs
°rð. Það þurfum vér að læra og samkvæmt því lifa, og þá skal lifshús vort
standa stöðngt. “Það stöðugt jafnan standa kann, þó stormur æði bystur, þvi
það er bygt á liornstein þann, er lieitir Jesús Kristur.”
Sunnudagsskóla börn! Haflð )>ið nolckurn tíma sóð ungann mann drukkinn
af víni? Ilann getur ekki lialdið uppi höfði sínu. Hann getur ekki litiö fram-
an í þíg. Tunga lians er sem steinn og )>að drafar í honum. Tal lians er
heimskulegt. Hæflleikar hans eru að engu orðuir. Hann er fölnað blómstur.
Munið eftir dómi reynslunnar, sögunnar og biblíunnar yfir vin-drvkkjunni
°g forðist hana eins og sjálfann föður liennar—djöfuliun.
Ku það er fieira, sem |>ið þurfið að forðast. Það erti fleiri d til, en þau,
soin byrja orðin drykkja og djöfull; þar á meðal bróðir drykkjuskaparans—
úansinn, sem svo mörg ungmennin vor er nú að gera að fölnuðum blómstrum.