Kennarinn - 01.10.1900, Side 6

—186—
Lexía 28. okt., 1900. 20. sd. e, trín.
JAKOB VILL EKKl SLEPPA BENJAMÍN.
I. Mós. 42:37-38;43:1-10.
37. Og Rúben sagði við föður sinn: )>ú mátt deyða báða ayni niína, ef eg færi
i>ér hann ekki aftur; fá þú múr liann í höud, eg skal aftur koma með hann til þín.
38. Og Jakob sagði: Ekki skal souur minn fara með yður, því bróðirlians er dauð-
ur, og þessi er einn eftir, og verði hann fyrir slysum á þeim vegi, sem þér farið,
leiðið þér hærur mínar niður í gröflna.
43:1. En miliill sultur var í jandinu. 2. Oc/ þegar komið var vppyenc/ið. sem ]>eir
lwfðu aótt til Egyftalanda, sagði faðirþeirra til þeirra: 'kawpið oss nú afiur eitthvcið
af matvodum. 3. Þá anzaði Júda föður sínum og mælti: Maðuriun lagði ríkt fi við
oss og sagði: Þúr skuluð ekki sjá auglit, mitt, nema bróöir yðar sé með yður. 4.
Ef að þú sendir' bt'óður vorn með oss, þá skulum vér fara og kaupa þér vistir; 5. En
ef þú vilt ekki senda hann tneð oss, förum vfir hvergi; því maðurinn liefur sagt
við oss: þér skuluð ekki sjá mitt auglit, nema bróðir yðar »é með yður. 6. Og
ísrael mælti: Því liafíð þér verið mör svo slæmir að segja manuinunt, að þér ættuð
enn þá einn bróður? 7. Og þeir sögðu: “Maðurinn spurði ítarlega um oss og vora
ætt, og mælti: Litir faðir yðar enn? Eigiðþér enn þá einn bróður? Og vér sögðum
lionum eins og var; gátum vér þá vitað, að hann mundi segja: komið hingað með
bróður yðar! 8. Og Júdasagði við ísrael föður sinn: Láttu sveiniun fara með
mér.svo vér getum tekið oss upp og farið og lifað en ekki dáið, vör og þú og börn
vor. 9. Eg skal fibyrgjast hann; tif minni liendi skait þú hans krefja; komi eg ekki
með htinn aftur til þín, og leiði eg hann ekki fram fyrir |>ina augsýn, skal eg vera
sekur við þigalla mína æfl; 10. Því hefðum vór ekki taflst værum vér nú kotnnir
aftur í annað sinn.
LEXÍAN 8UNDURLIDUD.
I. Tal elzta hróðursins., 37. v.—Ifann talar fyrir alla bræðurna. Býður syni
sína sem forlíkunar-fórn ef Benjamín ekki kæmi aftur.
II. Tiltrúin farin, 38. v. -Rúben hafði verið með bræðrunum þegar Jósef
livarf. Faðirinn þorði ekki lengur að treysta honum. Fyrsta boðorðið ineð fyrir-
heitijfjórða boðorðið, veitir margfalda blessun hverju heimili,þar gem þvíer hlyttaf
elsku; þeir, s»m það brjóta, líða margs konar hegning ogmótlæti í líflnu.
III. Díannlcg neyð, 43:1,2.—Ilvaðáað gera þegar fýkur í öll skjól og enga
lijálp er að fá?
IY. ,/úda neitar að fafa., 3.-5. v.
V. Ákœra og afsökun, 0.-8. v.
VI. Júda gengur í dbyrgð fyrir Benjamín, 9.-10. v.
UMTALSEFNI.
1. Fjórða boðorðið.
2. Tár Jakobs og tign Jósefs komu hvorttveggja til af ráðstöfun guðlegrar for-
sjónar; livort uin sig krafðist liins.
3. Miklar raunir liggja fyrir guðs miklu mönnum.
4. “Á eg að gæta iiróður míns?” Þessi gamla spurning er óbeinlínis margendur-
tekin' liét' í frásögunum um syni Jakobs. Hvernig fi hver maður að gæta bróður
síns? Má maður leggja snörur á leið hans? Má maður grafa gryfjur, sem liann
falli í? Má maður viðhalda drykkjustofum og iiðrum “gryfjum” spillingar óg
syndar, sem náunginu getur fallíð í?