Máni - 21.02.1917, Qupperneq 3

MANI
I. árg.
Reykjavík, óðinsdae 21. febrúar 1917.
3. tbl.
^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
töll
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
❖
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦ ♦
^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
(Bjarni K Magnússon).
Simi 362.
P. 0. B. 402.
r
Rejljaiík, Island.
Húsnæðisleysi
% Huldu gömlu Reykbo^g.
Hálfan mánuS hef ég úti legið
hjá hundunum í Reykjavíkurbæ.
Úr mér heflr allan kjarkinn dregiS
ýmist fyrir vindi eða snæ.
Skrifstofuna skauzt eg inn í forðum
skrafaði þar ein við Sigurð ininn.
Lýsti hann þá eymdinni með orðum,
er öll með tölu stigu’ í himininn.
„Af því þú átt engan mann“, hann sagði,
„ekki hjálpum við þér, kona mín!“
„Jæja, góði“, ég fór út og þagði.
Jónar 19 komu þá í sýn.
Allir voru þeir með hringa á hendi.
„Hólpnir eru þessir“, mælti ég.
„Hvað er þetta? Hvar ætli eg lendi?
Hvar er bæjarstjórnin elskuleg?"
„Hún er inn í Bjarnaborg að troða
bankaseðlum upp í gættirnar".
Er hún inn í Bjarnaborg að troða
bankaseðlum upp í gættirnar?"
„Já“, kvað við í Jóni hinum langa.
Ég hljóp niður stigann eins og brend.
Afræð ég nú inneftir að ganga
Eins og ég í pilsgarminum stend.
Borgarráð í Borginni ég hitta,,
byrja’ að heilsa, kyssi foringjann,
stytti gopann alveg upp að mitti,
af mér þurka við hvern nýjan mann.
Seinlegt er að kyssa 15 kossa.
Kom þar loks að allir fongu sinn.
Mæltak* þá við háa attaniossa:
„Ætl ðib vilduð bæta haginn minn?“
„Enga holu á ég til að skríða
inn í, þegar sól á morgun rís“.
„Farðu héðan, fleiri mega bíða,
fund vér höldum, opnum paradís".
Kvaddi ég með kossi og handabandi,
kom mér burt og hitti séra Pál.
„Hafið þór nú afgangs og í standi
enga holu — fyrir litla sál?“
7ii\~!‘‘ !! y|\
„Eg hef að eins 8 stofur sjálfur,
er með stúlku börnin tvö og frú.
Hér er ekki skot né skúti hálfur.
Skreiðstu heim til lögmannsins á Brú“.
Heim fór ég til hans og fann hann inni.
„Herra, viltu leigja einni kind?"
mælti sg.