Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.03.1927, Blaðsíða 5

MÁNAÐARBLAÐ K. F. U. M.
3
fullnægjandi, þá kemur það til af því að þú
liefur ekki gefið honum full tök á þjer, á lífi
þínu og vilja. Ef vjer höfum ekki fundið
hann fullnægjandi, þá sönnum vjer aðeins
með því vantrú vora og hálfvelgju. Verðum
vjer ekki að andvarpa: „Jeg trúi að sönnu
en hjálpa þú trúleysi mínu,u Og Jesús getur
það ef vjer viljum lofa honum að gjöra það.
Ritningarorð til íhugunar.
Páll negir: „IJvar er vitringur? Hvar fræði-
maður? Hvar orðkappi þessarar aldar. Hefur
Guð ekki gjört að heimsku speki heimsins?"
1. Kor. 1, 20.
Gyðingar heimta, tákn og Grikkir leita að
speki, en vjer prjedikum Krist, krossfestan,
Gyðingum hneyksli, en heiðingjum heimsku.
1. Kor. 1,22 — 23.
„Speki þessa heims er heimska hjá Guði“
„Drottinn þekkir hugsanir vitringana, að
þær eru hjegómlegar“. 1. Kor. 3, 19 — 20.
„En það sje fjarri mjer að hrósa mjer,
nema af krossi Drottins vors Jesú Krists,
fyrir hvern heimurinn er mjer krossfestur
og jeg heiminum.“ Gal. 6, 14.
„En hvað sem öðru líður, þá hagið safnað
arlífi yðar eins og samboðið er fagnaðarerind-
inu um Krist, til þess að.........jeg fái að
heyra um yður, að þjer standið stöðugir í
einum anda og berjist saman með einni sál
fyrir trú fagnaðarerindisins, og látið í engu
skelfast af mótstöðumönnunum11 Pil. 1, 27.
Karlakór K. F. U. M.
hjelt þ. 11. þ. m. minning þess að þá voru
liðin 10 ár frá því að Kórið, sem áður hafði
starfað en legið niðri um stund, var endur-
reist og umskapað, og fjekk fyrir söngstjóra
Jón Halldórsson, ríkisfjehirði. Þá byrjaði
nýtt tímabil í kórsöngs-sögu K. P. U. M., og
það kom brátt í ljós að búast mætti við góðu
úr þeirrí átt. Var kominn maður til sögunn-
ar, sem kunni að halda saman kröptunum
og knýja fram bæði áhuga og dugnað. Ber
nú öllum saman um að Kórið hafi náð mikl-
um þroska. Kom það bezt í ljós í Norvegs-
förinni; en í þeirri för fjekk það mjög góð-
an orðstýr. — En saga Ivórsins sýnir hvað
langt má ná með ósjerhlífni og dugnaði þrátt
fyrir miklar ytri hindranir, og liún sýnir
um leið hve mikil þörf er á að hið nýja
fjelagshús K. F. U. M. komizt sem fyrst upp
til þess að slíkar starfsgreinar eins og Karla-
kórið þurfi ekki að hrekjast úr einum stað
í annan með æfingar sínar, heldur geti haft
varanlegan samastað. Það hefur verið hin
mikla sorg og erfiðleikar á síðari árum, að
vjer höfum þurft vegna rúmleysis í húsinu
að úthýsa bæði þessum og ýmsum öðrum
greinum, svo að þær hafa þurft að vera á
hrakningi. Vandræðin vaxa með hverju ári.
Þessvegna er það stórt gleðiefni, hve dugn-
aður söngstjóra og Kórsins hefur náð miklu
og sigrað marga örðugleika. — Karlakórið
hjelt hátíðlega 10 ára minninguna með sam-
söng miklum í Nýja Bíó og borðhaldi á ept-
ir. Þar var söngstjóranum fært að gjöf frá
flokknum mjög fagurt og vandað gullúr.
Knrlakór K. F. U. M. 10 óra.
Hjer vil jeg una. Hlýtt mjer draumar falla.
Hugblærinn vekur traust i minni sál
Bræður og vini vil jeg mega kalla
vormanna sveit, er hyllir söngsins mál.
Fáþættu ljóði, kveð jeg ykkur alla,
einlægum hug, - og tæmi vinar skál.
Timarnir liða, titra hrjóstin ungu
táliausum harmi, vermir æskurós.
Vinirnir þagna,*þeir er áður sungu.
Þekkir ei veröld nema stundarhrós.
Haustfölvi klæðir hjarta manns og tungu,
hugur þó býr við minninganna ljós.
Hvers her að minnast ? Helst þess sanna og- góða
hugljufast er að geta þannig mætst.
Við megum þakka vöxt og hollan gróða,
vinmarga sveit; og lifið allra hæst.