Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.01.1929, Blaðsíða 5

MÁNAÐARBLAÐ K. F. U. M.
3
Kristilegur barnalærdómur
eptir Lútherskri kenningu.
Höf.: Helgi Hálfdánarson.
Þ. 24. 8ept. í haust sem leið voru liðin 50
ár frá því hið svokallaða Helgakver var
lögleitt til barna uppfræðingar á Islandi. Jeg
hef hvergi sjeð að þess hafi verið minnst.
Áður voru kennd dönsk kver þýdd. I fyrsta
sinni fengum vjer barnalærdómskver á ís-
lenzkn, frumsamið af íslenskum kirkjumanni.
Það var inerkilegur atburður í íslenzku kirkju-
lífi. Sagt er að frumsmíð standi til bóta og
er það satt, en þessi frumsmíð hefur staðið
óhögguð í 50 ár, og ekki aðeins staðið við
hliðina á öðrum kverum, heldur utrýmt þeim.
Það útrýmdi lærdómsbók Balles og Balslevs,
sem lærðar höfðu verið upp að þeim tíma.
Klaveness kverið fjekk aldrei riðið „Helga-
kver“ úr söðli, heldur ekki „Ljóðakverið“.
— Varla hefur um nokkra íslenska bók stað-
ið meiri styrjarþytur en um þetta lærdóms-
kver. Og þó heldur það velli. Það er meist-
aralega samið og er náð svo miklu kristilegu
innihaldi í það að furðu gegnir, en samt svo
ljóst og skipulegt að það er ekki of torvelt
nokkru meðalgreindu barni. Auðvitað þarf
helzt góða lifandi kennslu með því, og það
þarf að læra það vel, en svo er um allar
bækur, sem nokkuð er í varið.
Ekki er það tilgangurinn að fara að rita
langt mál um kverið, að eins að geta þess
og minna oss á að þakka Guði fyrir alla þá
blessun, sem það hefur haft í för með sjer í
50 ár. Hve mikil duld áhrif hafa stafað frá
því til viðhalds trúar og heilbrigðs siðferðis
meðal þjóðar vorrar, veit enginn nema Guð
einn, því þótt ekki hafi ávöxturinn komið í
Ijós strax, þá hefur orðið og lífsreglurnar
starfað niðri í undirmeðvitundinni, einkum
þar sem það var lært utan að. Kristnir menn
ættu allt af að hafa það við hendina, því
það er svo góður leiðarþráður í kenningum
kristilegrar kirkju, og sá sem tileinkar sjer
það vel, yrði ekki eins ginkeyptur fyrir alls-
konar trúarvillum, eins og margt fólk virð-
ist vera, sem skekið er af sjerhverjnm nýjum
kenningaþyt, einkum ef hann blæs í and-
kristilega átt.
Það væri vert þess, að það hefði nú verið
gefið út í nýrri útgáfu, þar sem ritningar-
greinarnar hefðu verið færðar til samræmis
við nýju þýðingu biblíunnar; og hefði þá um
leið mátt á stöku stað breyta lítilsháttar setn-
ingaskipun til þess að gjöra hana þýðari.
Sömuleiðis hefði átt vei við að íslenzk.a kirkj-
an hefði á Synodus sinni á Hólum í sumar
sem leið staðfest 12 fyrstu kaflana sem játn-
ingarrit Islenzku kirkjunnar, eða að minsta
kosti lagt þá til grundvallar bindandi játn-
ingarrits fyrir íslenzku evangelisk-lúthersku
kirkjuna.
En hvað sem því líður, þá er það áreið-
anlegt að margir trúaðir menn þakka fyrir
þessa góðu guðsgjöf og blessa minningu hins
ágæta höfundar.
K. F. U. M. og K. F. U. K.
í Hafnarfirði,
Fjelögin vígðu sitt nýja fjelagshús þ. 16.
Dec. f. á. að viðstöddum nær 4 hundruðum
manna.
Salurinn er bæði bjartur og loptgóður og
ágætur til að syngja í. Að neðan er hann
blár, hvítur að ofan og rauður bekkur milli
höfuðlitanna.
Samkoman var mjög hátíðleg; byrjaði stund-
víslega kl. 8'/2 með söng og bæn og söng.
Síðan söng karlakór undir stjórn Friðriks
organista Bjarnasonar: „0 Guð vors lands“,
og stóðu allir á meðan. Þá var haldin vígslu-
ræða, teksti: 1. Kon. 8, 27—31. Þá var sung-
ið: „Mikli Drottinn dýrð sje þjer“. Og söng
karlakórið: Vígslukvæði undir laginu „Eld-
gamla ísafold“. Þarnæst talaði prófasturinn
Árni Björnsson um K. F. U. M. og Kirkjuna
og þar á eftir talaði sjera Bjarni Jónsson.