Tákn tímanna - 01.12.1921, Blaðsíða 1

Friðarhöfðinginn.
»Ní að barn er oss fælt, sonur er
oss gefinn, á hans herðum skal höfð-
ingjadómurinn hvíla; nafn hans skal
kallað: undraráðgjafi, guðhetja, eilífðar-
faðir, friðarhöfðingi«.
f'ennan spádóm og marga, marga aðra
lesum vér nú og furðum okkur um leið
á, að gyðingar ættu svo erfilt með að
skilja, að Jesús frá Nazaret væri Messías.
En dæmum ekki alt of hart, fyr en við
erum vissir um að við breytum að
minnsta kosti eins skynsamlega og þeir.
Það er fróðlegt að bera saman þeirra
tíma og okkar, og sjá hvort þessi kyn-
slóð sé nokkuð á undan gyðingum. Nú
halda menn hátíð í minningu um það
að meistari vor fæddist hér fyrir nærri
20 öldum, en hvernig er hátiðin haldin?
Vanalegast af fjöldanuin í óhófi bæði í
mat og drykk. (Þegar eg tala hér um
fjöldann, þá meina ég með því megnið
af hinum krislna heimi). Menn búa sig
undir með alls konar til jólanna, en fáir
snúa sér i auðmýkt til hans, sem kristnin
vill láta hátíðina benda á. Já meira að
segja, sumir, sem hált tala um jólin,
trúa ekki á persónulegan frelsara frá
synd.
Spurningin kom oft til min á barns*
árum minum, þvi Guð léti son sinn koma
svona í kyrþey, svo að eins fáir vissU
um það; en þegar eg fór að eldast, sá
eg, að það var alls ekki Guði að kenna,
heldur fólkinu sjálfu.
Guð hafði látið skrásetja hver móðir
hans mundi vera, hvar hann ætli að
fæðast, um ástæður Jósefs og Mariu,
um stjörnuna, sem ætti að leiðbeina
vitringunum; og lítum við lengra áfram,
finnum við, að einnig var talað skýrl
um annað, sem við bar í lífi hans.
Starfsaðferð hans, sem var öðruvísi en
aðferð prestanna, er greinilega lýst. Að