Verði ljós - 01.10.1901, Qupperneq 8

152
óíullkomið, af því að það er gefið íyrir moðalgöngu ófullkominna manna,
sem að sönnu tala knúðir af guðs auda, en hafa ekki andann án mælis,
heldur að eins af skornum skainti, liver eftir sinum móttækileika.
En eins og þegar helir verið tekið fram, hirtir guð mönnunum
vilja sinn ávalt fyrir meðalgöngu spámanna; svo er því þá og varið
með lögmálið í gamla testamentinu, — einnig það er gefið oss fyrir
spámaunlega meðalgöngu. iíóse er ekki fyrst og fremst löggjafinn,
hann er fyrst og fremst spámaður drottius, eða þýðing hans fyrir oss er
hin sama og annara spámanna í Israel að því leyti sem hanu flytur
oss kærleiksvilja guðs. Móse er meira en málpípa, sem guð talar í
gegnum, liann er meira en hendurnar, sem taka við lögmálstöflunuin af
liendi guðs. Lögin, sem hann setur þjóð sinni, liafa án efa að ýmsu
leyti verið til áður í ísrael; margt það sem liann leggur fyrir þjóð
síua styðst án efa við eldri lífsvenjur og viðtektir llebreanna, en það
hefir gengið í gegnum sálu spámaunsins, hreinsast þar og helgast eins
og í andlegum hreinsunareldi, komið þaðau út aftur ummyndað og
endurbætt, með nýju gildi og nýjum krafti, en uin fram alt þannig,
að það miðar alt að því, að tryggja og festa samband þjóðarinnar
við guð hennar, miðar alt að þvi, að hvetja lýðinn til trúmeusku við
drottin, ísraels guð, hinn heilaga og miskunnsama. Og slíkt hið sama
er að segja um alla löggjöfina í ísrael, hún er til orðin fyrir meðal-
göugu spáinanna eða spámauna-lærisveiua, þ. e. manna, sem töluðu
knúðir af guðs anda. (Niðurl.)
1
M]ÖRGUM er nú farið að þykja nóg um aðfarir kaþólsku missíónar-
___l innar hér á landi, enda verður þvi sízt neitað, að starfseini hennar
hér á meðal vor er þegar fariu að verða alvarlegt hugleiðiugar-
efni. Hvað leiðtogar þessarar starfsemi þora að bjóða sór í voru evan-
gelisk-lúterska landi, kom bezt fram í sumar, er tilboðið kom um spít-
alanu, þetta tilboð, sem að nokkru leyti iná segja að yrði landspitala-
frumvarpi stjórnarinnar að baua, þótt aðallega megi keuna um háís-
lenzkri hreppapólitík liinna kjörnu „fulltrúa þjóðarinnar11; en tilgangur
kaþólsku missíónarinnar var jafuauðsær fyrir því. En það sem þó er
alvarlegasta hugleiðingarefuið fyrir oss, það er og verður starfserai
þeirra ineðal barnanná, skólalialdið í Landakoti.
í sjálfu sór verður það naumast þessum mönnum, eða þeim, er þá
liafa sent, til foráttu fundið, að þeir hafa byrjað þessa missíónar-starf-
semi á ineðal vor; það er frá þeirra sjóuarmiði aldrei nema eðlilegt, að
þeir geri sér alt far um að útbreiða sem mest þá kristindómsskoðun,
sem þeir álíta hina einu róttu, á sama hátt og það er ’ekki nema eðli-
legt frá voru sjónarmiði, að evangelisk-lúterskir menn reyni að útbreiða
þá kristindómsskoðun meðal kaþólslua þjt ða, sem vér teljum sannasta
og réttasta. Þess vegna eiga þessir menn auðvitað alla lieimtingu á,