Trú - 01.03.1904, Blaðsíða 5

T R Ú.
3
0! Iilýð ])ú minni grátbeiðni og snú J)ú við og vertn
frelsaður fyrir Jesú Krists blóð, og ])á verður ])ín sáluhjálp
lirein og beiðvirð fyrir Guði.
(Þýtt úr ensku).
Daglega fundið.
(Þýtt áv enskn).
Þegar.eg var ungur drengur, áður cn eg var frelsaður,
var eg.einn dag staddur út á akri, með manni, sem var að
upprætji illgresi. llann grét. Hann sagði mér undrunarfulla
sögu, ‘ífem eg get aldrei\' gleyrnt, og sem bar við þegar hann
fór frá heimilj ^gjnu, og er á ]>essa leið: Móðir min sagði
við inig, er eg tjcildi við'.liana: „Leitaðu umfram alt guðs
ríkis“. En eg bugsaði ekkert úm það. Eg bugsaði með
sjálfum mér, . þegar gg er orðínn fullþroska, þá væri nógur
tíminn að lmgsa uin það, en mín löngun var að verða rikur
og njóta beimsins'gléði/og þá nmndi verða nógur tíminn til
„að leita 'guðs rikis“.' — Eg fór frá einum bæ til annars, og
fékk ekki ncitt að gera, Þegar. sunnudagurinn kom fór eg
lil kirkju, sem var í sveitinni, en\að sem mest vakti undr-
1111 mína var að lieýra það inntak ræðunnar, sem presturinn
las upp: „Leitið fyrst guðs ríkis“. Textinn fór í gegnum
hjarta mitt.
Eg fór i burt úr þessum bæ, og þegar næsti sunnudag-
ur kom, fór eg aftur til kirk ju og heyrði þann prest, sem þar
prédikaði lesa upp sömu orðin: „Leilið um fram alt guðs
rikis“. Eg fann vissulega að þetta voru bænir fyrir mér frá
móður minni, en eg sagði við sjálfan mig kuldalega og með
léttúðarfullu sinni: „Nei, eg vil fyrst verða ríkur“. Eg
sagði að eg befði farið i" burtii, og hefði ekki komið'í kirkju i
nokkra mánuði. En fyrsta skiftið, sem ég kom inn í kirkj-
una heyrði eg einnig þann prest segja: „Leilið um fram
alt guðs rikis“. Eg reyndi að stilla tilfmningar mínar, sem
urðu mér næstum óviðráðanlegar,
reyndi eg af ölluni
mætti að kæfa þær niöur, en árangurinn varð sá, að eg korn
ekki í kirkju framar eða í guðs hús um rnörg ár.