Vörður - 01.12.1917, Blaðsíða 3

VÖRÐUR
i9
ast ni'Sur, nema þá í siöferöi. Iiöfundur segir í sambandi
vi'ö] einkunnirnar: „ÞaS er vissulega hættuleg ,stefna,
sem rnjög hefir gert vart viö sig hjá oss á síöari árum,
aö vilja jafna alt og slétta; gera alt lífiö aö einhverri
sviplausri flatneskju, þar sem enginn ber af öörum ööru-
vísi en hundaþúfa lcann aö bera af sléttunni, og svo mikiö
er vist, aö slíkri stefnu hlýtur aö fylgja kyrstaða og aftur-
* för, þar sem hún er gagnstæö eðli náttúrunnar.“
Þá víkur höfundur aö launakjörum barnakennara. Seg-
ir hann rneöal annars: „Þaö má annars heita merkilegur
atburður í veraldarsögunni, aö á þesusm tímurn skuli á
þessurn hnetti vera til land, sem hefir þing, og þetta
þing finnur engar ástæöur til aö gera neinar breytingar
á launakjörum kennara, sem nú eiga að hafa að laun-
urn 18 kr. — átján krónur — á viku og kosta sig a;ð
öllu leyti.-------Yfir höfuð að tala er hinn núverandi
launamælikvaröi úreltur rneð' öllu. — — —Þaö hljóta
líka allir að sjá, sem um þa|ð mál hugsa, nema ef vera
skyldi íslenskir alþingismenn, sarna kynslóðin, sem ætl-
ar hreppstjórum 25 aura um tímann i fetðakostnað!“
Höfundi er það; mjög ljóst, hve réttlitlir barnakenn-
arar eru, eins og nú er ástatt. Iiann segir: „Það nær
ekki nokkurri átt, að fá skóla- og fræðslu-nefndum jafn-
mikið einræði í hendur og nú á sér sta:ð. Kennarar eiga
heimtingu á að kjör þeirra séu betur trygð. — — —
Kennarar eiga nú á hættu, að þeir séu sviftir stöð'u sinni,
sem þeir nú einu sinni liafa bundið fjárhag sinn við, —
alveg að ástæöulausu.“
Vel væri, ef þeir, sem fjalla um fræðslumál, sæju
eins vel gallana og þessi heiðraöi greinarhöfundur.