Vörður - 01.01.1918, Page 6

3°
V Ö R Ð U R
víSsvegar á landinu og þá sérstaklega barnakennara",
og lagt fyrir þá spurningar.
Spurningarnar eru þessar:
„i. Hve mörg heimili í yöar fræSsluhéraöi, skólahéra'Si
eSa prestakalli teljið þér ekkji fær um aö veita börn-
um þá fræöslu, sem ætlast er til af 14 ára börnum til
fullnaðarprófs, annað hvort sakir vankunnáttu, vanefna
eða af öðrum ástæðum ?“
í fljótu bragöi viröist nú öröugt aö svara þessu, sér-
staklega í fjölmennum kaupstööum. En þegar spurning-
in er athuguð nánar, minkar vandinn. Að öllu athuguöu
hlýtur svariö að veröa: Flest eöa ö 11.
„2. Hve mörg heimili teljiö þér af sömu ástæöum fær
uni að kenna börnum þaö, sem þeim er gert að skyldu
aö kunna meö núgildandi fræðslulögum ?“
Svarið hlýtur að verða, sérstaklega eftir reynslunni
í kaupstöðunum,: Fá eða engin.
„3. a. Viljiö þér láta færa skólaskylduna frá barnsaldr-
inum til aldursins 16—20 ára?“
Óhugsandi er að þessari spurningu veröi svaraö öðru
vísi en neitandi.
,,3. b. Og hve margar vikur á þeim árum teljiö þér
hæfilegt aö skylda hvern nemanda til skólanáms ?“
Þaö er leitt til þess aö vita, aö spyrjendur skuli gera
ráö fyrir þessari breytingu, svo augljóst óvit, sem það
virðist aö leysa þá skólaskyldu sem er. Hún hefir reynst
góö, en heföi sjálfsagt komiö að betri notum, ef hún
heföi náö yfir 8. og 9. ár líka.
„4. Hverja teljið þér verstu galla á því fyrirkomulagi,
sem nú er á barnafræðslunni, og hvern veg ætlið þér
aö verði bætt úr þeim?“