Skátinn - 01.01.1914, Blaðsíða 5

SKÁTINN
5
hann til læknis. það er því afar
þýðingarmikið, að sem flestir leik-
menn viti, hvernig þeir eigi að
haga sér, ef slys ber að höndum,
þar sem ekki næst þegar til læknis,
en einhversstaðar verður maður
þó að geta lesið eða séð. hvernig
maður á að haga sér í slíkum
tilfellum, og munu framvegis hér
í blaðinu koma áframhaldandi
leiðbeiningar í þá átt.
1. mynd. Beinagrind úr manni.
Aths. í kaflanum verða milli
70—80 myndir til frekari útskýr-
ingar. á því sem um verður ritað
í það skiftið.
Margt fólk hefir þá skoðun, að
drengir og yfirleitt flest allir ung-
lingar geti ekki verið til neins
gagns, þar sem slys koma fyrir.
En hin afarmörgu dæmi,semfengin
eru erlendis upp á hið gagn-
stæða, sýna ljóslega, að hve miklu
gagni drengir og það jafnvel smá-
drengir, 10—12 ára, geta orðið,
þar sem slys vilja til, ef þeir eru
viðbúnir og vita, hvað þeir eiga
að gera.
Ifeinagrindin.
Margir þeir, sem vilja læra
hjálpí viðlögum, eru þannig gerðir,
að þeir vilja helst sleppa öllum
undirstöðuatriðum, vita ekkert
um byggingu líkamans og starf
það er fram fer í honum. En
það gefur að skilja, að ómögulegt
er að vera vel fær í hjálp í víð-
lögum, nema maður þekki ná-
kvæmlega hvert bein í líkaman-
um og viti hvar það sé, og viti
hvar allar helstu æðar í líkaman-
um liggja. —
Beinagrindinni er skift þannig:
1. Höfuðið,
2. hryggurinn,
3. viðbeinið,
4. rifin.
5. bringubein eða brjóstbein,
6. herðablöðin,
7. upparmsleggurinn,
8. vendileggurinneðageislab.,
9. framarmsleggurinn,
10. úlfnliðsbein,
11. handarbaksbein,
12. fingrakögglarnir,
13. mjaðmagrindin,
14. lærleggurinn,
15. hnéskelin,
16. sköflungurinn,
17. sperrileggurinn,
18. háristin,
19. ristarbeinin,
20. tákögglarnir.