Ungi hermaðurinn - 15.08.1911, Blaðsíða 5
Ungl hermaSurlnn
61
ella kunnur mjög & Norðnrlöndum. Kom bann til íslands áriö 1908
freista djöfulsins til aS freista þeirra,
meö því aS ganga í veg fyrir freisting-
hlaupa sem við
2 drengir vorú
orðnir naumir fyrir
að ná á réttum tíma
f skólann. Aimar
sagSi: ViS skulum
falla á kné og biSja
GuS! Nei, sagði
hinn, viS skulum
getum, biSjandi GuS.
Þeir gerSu það og komu í tíma i skólann
og syndir, þeir eru léttúðarfullir, kæru-
lausir og tillitslausir; þeir næstum því
arnar til að mæta þeim í staSinn fyrir
áð ‘gánga 'úr vegi þeirra, og forðast þær,~
og þegar hann svo
freistar þeirra, skella
þeir allri skuldinni
upp á hann. En á
hverjum hvílir
ábyrgðin? Mun þaS
ekki vera á sjálfum
þeim? En þeir, sem
eru GuSi handgengn-
ir og hafa gefiS sig
algerlega honum á
, þeir reyna meS
móti að forðast
freistingarnar, en
þegar, þeir mæta
þeim, eru þeir ætfS
reiðubúnir aS taka
djarflega á móti
sigra þær og
reka á flótta. En
hinir, sem eru létt
úðarfullir, kærulaus-
ir, sérgóðir, sofandi
Kristnir, það eru
þeir, sem svo hæg
lega falla fyrir djöf-
ulsins útþöndú snör-
um Ög verSa lionhm
áð bráð. :‘i!