Ungi hermaðurinn - 15.05.1912, Blaðsíða 7
Ungl hermaBurlnn.
3ð
koimr, sem hrópuðu upp af gleði. Litla
stúlkan yrti aftur á vagnstjórann seg-
jandi: Herra, má eg leggja mig hérna
ut af þangað til við komum til himna-
n'kis? Já, svaraði hann. Viltu vekja
■uig þá, svo að eg geti sóð hana mömmu
nn'na og Jesúm og litlu stúlkuna þína,
því eg óska svo innilega að sjá þau öll.
Vagnstjórinn svaraði blíðlega og brosti
gegnum tárin: Já, kæri engill. Guð
^lessi hana, hrópuðu nú aftur margir af
ferðamönnunum. Hún sneri sór aftur
að vagnstjór-
anum og
sagði: Hvað
ú eg að segja
f’tlu stúlk
unni þinni
þegar eg sé
hana; á eg
að segja
hanni, að eg
l’afi séð hann
Pabba henn-
ar á brautar-
veg' Jesú ?
Þessi orð
hr>fu hann
8vo. að tárin
8 uý hrundu
Af munni barna og brjóstmylkinga
hefir þú þór lof tilbúið, segir ritningin.
Eg spyr lesarann vinsamlegast: Hvaða
braut gengur þú; er það syndarinnar
breiða braut, eða gengur þú heilagleik-
ans braut, — himnesku brautina? —
Þar skal verða brautarvegur, sú braut
skal kallast hin helga (Esjas 35—8).
Jesús Kristur sjálfur er sá helgi braut-
vegur: Eg em vegurinn (Jóh. 14, 6.).
Og ef þú kæri lesari minn óskar að
ganga þá braut, er til lífsins leiðir, þá
Holdsveikisspítalinn á Laugarnesi.
ofs-n eftir kinnum hans, og hann fóll á
6 v>ð hlið hennar, öðruvísi virtist hann
ekki ge(;a 8varag gpurningu barnsins,
nema með þvl að leita Krists undireins;
°g rett í þvt nálægðumst vór næstu
'^gnstöðvar og meðhjálpari vagnstjórans
allatSi upp vagnstöðvarnafnið, og bað
Vagnstjórinn hann að sinna störfum sín-
hlytur þú að koma að krossi drottins,
því að kroHsinn hans eru aðalstöðvarnar,
þar og hvergi annarsstaðar getur synd-
arinn komist inn á himnesku brautina,
og alt það, sem af þór er heimtað, er
einlæg iðrun og lifandi trú, því að
sjálfur hefir Jesús borgað farbrófið með
sínú úthelta blóði á Golgata.
Um / þetta skifti, sökum þess að hann
v*ri vant við kominn.
Eg þakka Guði fyrir, að eg var sjón-
arv°ttur að þessu, og það sárnaði mór, að
einmitt nú varð eg að fara úr vagnlestinni.
Endurgoldinn kærleiki.
Rósa Bonheur, hinu nafnfrægi djúra-
málari, virtist ekki hræðast dyrin. Hún