Ungi hermaðurinn - 15.05.1913, Qupperneq 4

36
Ungi hermaðurinn.
Hvernig Hoskins frelsaðist.
Eftir^komm. Evu Booth.
Hann kipti í taumana svo þeir skár-
ust inn úr skinninu á höndunum á
honura, en hesturinn hafði trylst og
lót ekki að stjórn. — Þegar Hoskins
beygði út af veginum móts við hús
sitt til að borða þar miðdegisverð,
mætti augum hans sú sjón, sem hjá
flestum öðrum mundi hafa vakið bæði
glaðar og viðkvæmar tilfinningar. Á
tröppunum fyrir framan hús hans sat
Betty litla, dóttir Jensens, og yngsta
dóttir hans, Bella, og hélt Betty henni
fast upp að sór. Stóru og bláu barns-
augun horfðu með aðdáun og kærleika
á hið bjarta barnsandlit, sem hallaði
sór upp að henni. Eldri stúlkan söng
með skærum rómi söng nokkurn með
yndislegu lagi svo að maðurinn nam
staðar til að hlusta; en þá þagnaði
söngurinn. Eldri stúlkan tók hendur
hinnar yngri, lagði þær saman og hólt
þeim þannig meðan hún bað með lok-
uðum augum:
Guð, sem elskar börnin blíð,
Bú þú hjá oss alla tíð;
í friðarhendur, faðir, þfnar
Fel eg líf og sálu mína.
Með miskunnarlausri harðýðgi var
tekið fyrir munninn á henni. Undar-
legt töfraafl virtist í fyrstu hafa hrifið
Hoskins við að hlusta á sönginn og
nú þaut hann eins og vargur í börnin:
Isabella skal ekki læra að biðja á
þenna hátt, sagði hann fokvondur um
leið og hann hratt Betty ofan af stiga-
palllnum, en tók dóttur sína og bar
hana inn í húsið.
Betty fór stynjandl og grátandl út
fi fltrætið, I>ó yar það ekki qt af
meiðslum þeim, sem hún hafði fengið,
og var þó annar handleggur hennar
bæði blár og bólginn, að hún grót. Hún
var ekki vön að kvarta, en í þetta sinn
túk svo fftst I tanmaaft að peir fl&^1