Ungi hermaðurinn - 01.10.1914, Blaðsíða 3

Ungl hermaðurlnn.
75
Árni Garborg skrifar, a5 fyrir pen-
inga megi fá: mat, en ekki matarlyst;
inntöku, en ekki heilbrigði; sængurfatn
að, en ekki svefnj lærdóm, en ekki vit;
skart, en ekki yndi; skemtun, en ekki
ánægju; fólaga, en ekki vini; þjóna, en
ekki trygð; hærur en ekki heiður, hæga
daga, en ekki róserni.
Hýðið af öllum hlutum má fá fyrir
peninga, en kærleikur fæst ekki keyptur
fyrir peninga.
Heimskinginn.
Svo bar til í faugahúsi, að einu af
föngunum varð veikur; það var ungur
maður. Móðir hans, sem var kona guð-
hrædd, heimsótti hann oft og áminti
hann um að taka sinnaskifti. Það var
sérstaklega einn dag, er hún talaði mjög
alvarlega til hans, að orð hennar virtust
hafa talsverð áhrif á hina fangana, að
minsta kosti suma. Þegar hún var gengin
burt, var það í langan t/ma, að enginn
fanganna talaði eitt- einasta orð, heldur
sátu þeir hljóðir og hugsandi. Þó varð
einn um síðir til þess að rjúfa þögnina
og mælti:
— Já, hún er ein af þessum gömlu
konum, sem lifir á liðna tímanum; hún
er ein af þeim sem enn þá trúa á biblí-
una. Vór skulum ekki gefa mikinn
gaum að slíku heimskuþvaðri; til þeas
erum vér alt of skynsamir.
— Það getur gjarnan verið, sagði ann-
ar fangi, sem hafði fengið talsverða hug-
arhræring af tali konunnar, að hún só
þeimskingi, en eitt veit eg að hún hefir
fram yfir oss hina, sem þykjast vera skyn-
samari, og það er það, að hún kemur
ekki hór í fangahúsið til að þola hegn-
ing fyrir glæpi sína.
-----3SS-----
Sorg og gleði.
Það er óslítandi samband á milli sorg-
ar og gleði í andans heimi, vór getum
hvorugrar án verið svo lengi sem vór
lifum hór á jörðinni. Sá sem leitar eft-
ir að lifa í sífeldri gleði án sorgar hór í
heimi, hann eltir eintómar draummyndir
sem engan veruleika hafa fremur ljós
án skugga eða dagur án nætur, og sá
sem ímyndar sór að hann hafi höndlað
þetta hnoss, hann lifir í ósannsögli, hvort
sem það er af því, að hann hefir aldrel
lært að þekkja virkilegleika lífsins eða
staðreynd þess, eða hitt, að hann heflr
ekki hirt um að hafa augun opin til að
sjá það sama, og táldregur svo sjálfan
sig, eins og hinn, sem aldrei þykist sjá
annað en einungis sorg og myrkur alt
í kring. Hvergi getur maður sóð eða
fundið inniiegra samband á milii sorgar
og gleði en í lífi Jesú Krists. í sönn-
um og hreinum kærleika er ætíð mikil
gleði. Skyldi hann þá ekki í hverjum,
að Guðs fullkomni kærleiki var opinber-
aður, hvaða gleðinnar ljós skein út frá
sér allstaðar, hvar sem hann kom fram,
og það gerði hann, þakklætis og gleði-
blóm spruttu upp í hans fótsporum.
Með róttu heitir fagnaðarerindið um haun
gleðinnar boðskapur. Það er þess skírn-
arnafn, þess eina nafn, eins og englarn-
ir nefndu það fyrir hirðunum á Betle-
hems haglendinu. ^Mikla gleði«. Og
þó — þó var það eins og allar sorgir