Ungi hermaðurinn - 01.09.1916, Page 7

Úngi hermaðurlnn.
Maðurinn sagði: »Rífðu fyrstu jurt-
ina upp!«
Drengurinn reif hana upp hœglega.
»Rífðu hina!«
Það gjörði hann líka, en honum fóll
það dálítið örðugra.
»Svo þá þriðju!«
En þá varð hann að nota allau
styrkleika sinn og tók á með báðum
höndum áður en jurtin lót undan.
»Nú skalt þú reyna við þá
fjórðu«.
En er drengurinn lagði hönd sína á
stofuiun og ætlaði að rífa tróð upp,
var það svo rótgróið, að það bifaðist
ekki við tilraun hans. Þá sagði kenn-
arinu:
»Þannig er það með galla vora,
sonur minn. Meðan þeir eru að vaxa
er lafhægt fyrir oss að rifa þá upp.
En fái þeir tækifæri til þess að festa
ræt.ur í hjörtum vorum, getur enginn
mannlegur kraftur rifið þá í burtu.
Það er að eins Guðs almáttuga hendi,
sem megnar það. Taktu eftir byrjun-
inni!«
Huu þekti kann á'ður.
Morgun nokkurn kom lítil stúlka
inn til móður sinnar og sagði:
»Mamma, mig hefir dreymt svo vel!«
»Hvað hefir þlg dreymt, góða mín?«
»Mig dreymdi eg væri í himninum.
Og sá fyrBti sem mætti mér þar var
bekkjarleiðtoginn minn í sunnudaga-
skólanum. Hún sagði við mig: »Góða
barn, en hvað það gleður mig að sjá
þig hór«, og hún tók í höndina á mór
n
og sagði: »Eg vil sýna þór nokkra
forfeður og spámenn sem við töluðum
um á jörðinni«. Og hún lét mig koma
fram fyrlr Abraham, Jósef, Móses,
Elías, Daníel og — — — —«.
»Hættu, hættu!« kallaði móðir henn-
ar. »Sýndi hún þér ekki Jesú fyrst?«
»Nei, þess þurfti hún ekki«, sagði
litla stúlkan. »Hann þekti eg á jörð-
uuni. Oss öllum eru gefin þau for-
róttindi að geta hór á jörðunni þekt
Drottin Jesús. Ef við ekki kynnumst
honum hér, getum við aldrei samein-
ast endurleysta skaranum hinu megin.
Ekki þú, pabbi!
Lítill drengur, sem vanur var aö
koma á barnasamkomur, lá fyrir dauð-
anum. Fáum klukkutímum fyrir and-
látið, söng hatin svo hátt, að móðir
hans fór inn til hatis til þcss að heyra
sálminn.
— Mamma, eg Byng mætasta sálnt-
inn hennar systur minnar, sagði biuin.
— Af hverju synguiðu Imnu svo
hátt, litli vinur minn?
— Vcgna þess að eg er svo glaður.
Rótt áður en hann sofnaði kallaði
hann :
— Pabbi, pabbi! taktu mig pabbi.
Faðir hans hljóp að og œtlaði að
taka litla drenginn sinn í arma sína,
en haun sagði brosandi:
— Það varst ekki þú, pabbi; en
minn himneski faðir kemur nú og tek-
ur mig til sín.
Síðan lokaði hann augunum, til þess
að opna þau síðar í öðrum heimi.