Templar - 08.07.1918, Blaðsíða 3

TEMPLAR.
23
lagana, sem mest hafa orðið að leggja
á sig fyrir málefnið. Sjaldan eða aldrei
hefur samúðin verið ríkari og fórnar-
andinn meiri en einmitt nú.
Síðasta þingdaginn eftir að innsetning
embættismanna hafði farið fram, hélt
umboðsmaður Alþj.-Æ.T. aukafund í
Hástúkunni með þeim félögum hennar,
sem viðstaddir voru, og var þá eftir-
nefndum félöguin Reglunnar veitt æðsla
stig hennar:
Emilíu Indriðadóttur, Ólínu Porsteins-
dóltur, Karólínu Siemsen, Oltó N. Þor-
lákssyni, Guðrúnu Jónsdóttur, Árna Sig-
urðssyni, Jensínu Árnadóttur, ísólfi Páls-
syni, Helga Guðmundssyni, Elínu Zoéga,
Ágústu Magnúsdóttur, Gísla Hinrikssyni,
Maríu Pétursdóttur, Jónasi Tómassyni,
Sigurði Grímssyni og Torfa Hermanns-
syni.
íf
Jón Hafliðason,
stoinsmiður
andaðist 18. f. m. á Hverfisgötu 72, hjá
Einari skipstjóra Einarssyni frá Flekku-
dal. Hann dó úr krabhameini.
Jón heitinn Hafliðason var einn hinna
eldri Templara hér á landi og tryggur
stuðningsmaður Reglunnar og bannlag-
anna.
Hann gekk fyrst í stúkuna »Framför«
nr. 6 í Garði, en fluttist fyrir mörguin
árum lil Reykjavíkur og gekk þá í st.
»Einingin« nr. 14 og var félagi hennar
til dauðadags. Hann gegndi ýmsum
störfum í stúkunni og vann þau öll með
stakri trúmensku. Hann tók hin æðri
stig og var um mörg ár umboðsmaður
Stór-Templars í Umdæmisstúkunni nr.
1 og fyrir hana vann hann mikið.
Með brottför Jóns sál. Haíliðasonar á
Reglan á bak að sjá góðum og dugleg-
um starfsmanni og félagsbróður og erfitt
er að fylla það skarð sem hann skipaði.
Hann var fæddur 2. des. 1874.
Jarðarförin fór frarn 28. f. m. að við-
stöddu miklu fjölmenni. Síra Bjarni
Jónsson flutti húskveðjuna og líkræöuna,
en Sigurbj. Ástv. Gíslason flutti ræðu í
Good-Templarahúsinu. Embættismenn
Umdæmisstúkunnar nr. 1 báru kistuna
út úr kirkjunni, en embættismenn stúk.
»Einingin« nr. 14 báru haua inn í G.-T.-
húsið og út úr því.
Jarðarför br. Friðbjarnar Steinssonar
fór fram þann 17. apríl síðastl. að við-
stöddu miklu fjölmenni. Templarar sáu
um og kostuðu útförina að öllu leyti og
gjörðu hana svo veglega sem föng voru
á. Embættismenn stúknanna mætlu í
Good-Templarahúsinu kl. 11 f. h., tóku
þar á sig einkenni og gengu undir fána
Reglunnar til heimilis hins látna. Geir
vígslubiskup Sæmundsson ílutti hús-
kveðju og karlakór Sigurgeirs Jónsson-
ar söngkennara söng fyrir og eftir.
Lúðraflokkur bæjarins lék útfararlag
meðan kistan var borin út úr húsinu
og »mars« meðan hún var borin til
kirkjunnar. Innri hluti kirkjunnar var
tjaldaður svörtu og prýddur. í kirkj-
unni flutti vígslubiskupinn eina af sín-
um sönnu, en látlausu ræðum; mintist
hins mikla og margbrotna starfs, er Iægi
eftir hinn lálna bróður, en bar hvergi
oflof á hann. Fulltrúar úr bæjarstjórn-
inni báru kistuna út úr kirkjunni; lék
lúðraflokkurinn »Hærra minn guð til
þín« meðan hún var borin upp í kirkju-
garðinn. Embættismenn stúknanna báru
kistuna að heiman i kirkjuna og úr
kirkjunni upp í garð.
Br. Halldór Friðjónsson orti kvæði
og var því útbýtt í kirkjunni. (Kvæðið
er birt á öðrum stað hér i blaðinu. Ritstj.J
Hinn látni bróðir tók ætíð opnum
örmum móti öllum nýjum og göfugum
hugsjónum og veitti þeim fylgi. Hann
var vorsins barn í andlegum skilningi.
Vorsólin helti geislaskrúði sínu yfir út-
för hans, og sunnanblærinn þuldi vöggu-
ljóð sín við leiðið, sem bættist við í
garðinum þennan dag, glóðheitur eins
og andi sorgmæddrar móður, er lýtur
að barni sinu í hinsta sinn.
26/b 1918. Templar.
S tó rstúkusa m sæti ð.
Eins og venja er til, héit Stórstúk-
an i sambandi við þing silt samsæti
mánudagskvöldið 10. f. m. og sátu það
um 110 manns.
Sveinn Jónsson kaupm. setti sam-
komuna og bauð alla velkomna með
nokkrum vel völdum orðum.
Stjórn Bannvinafélags Reykvíkinga og
lögþingismanni Poul Niclasen frá Fær-
eyjum var boðið.
Fyrir minni íslands mælti síra Guðm,
Guðmundsson frá Gufudal, mjög vel og
skörulega, eins og hans var von og vísa.
Fyrir minni Reglunnar mælti Indriði
skrifstofustjóri Einarsson og fyrir minni
framkvæmdarnefndar Stórstúkunnar
Helgi Sveinsson bankastjóri á ísafirði.
Fyrir minni Bannvinafélags Reykvíkinga
mælti kand. theol. Sigurbj. Á. Gíslason.
I5á flutti Indriði Einarsson mjög fjöruga
og góða ræðu fyrir minni Færeyja.
Henni svaraði lögþingismaður P. Nicla-
sen og hélt hann því meðal annars fram,
að bannlögin á Færeyjum kæmu því að
eins að fullum notum, að bannlögunum
á Islandi yrði haldið uppi með árvekni
og dugnaði. Færeyingar bæru því þakk-
arþel í brjósti til íslendinga fyrir það,
sem þeir þegar hefðu afrekað i þessu
máli. Hann gal þess enn fremur, að
víðar en á Færeyjum væri bannlögun-
um á íslandi veitt nákvæm athygli og
víða að bærust íslandi hugheilar óskir
um það að því mælti auðnast að varð-
veita þessi lög. Hr. Niclasen hélt þrjár
ræður og var þeim öllum fagnað rnjög
af öllum viðslöddum. Hann mælti á
Færeysku og skildu menn vel málið;
svo Iíkt er það íslenzkunni.
Ottó N. Porláksson mælti fyrir minni
Umdæmisstúkunnar nr. 1 og Páll Jóns-
son fyrir minni bannlaganna.
Pá flutti Stór-Templar ræðu og eggj-
aði menn til dáða og dyggilegra fram-
kvæmda í framtíðinni, því nóg væri
verkefnið, sem f3'rir lægi i nánustu
framtíð.
Pá töluðu frú Guðrún Lárusdóttir,
sira Guðm. Guðmundsson, Jón Árnason
o. fl.
Sæmsætið fór vel fram og var mjög
ánægjulegt — sögðu margir, að þeir
hefðu aldrei verið á skemtilegra stór-
stúkusamsæti. Sterkari samúðar- og
þjóðernirtilfinning hefur sjaldan átt sér
stað en við þetta tækifæri — hugir
manna voru gagnteknir af andlegri lyft-
ing.
f Friðbjörn Steinsson,
Dbrm.
Frá Good-Templar-regrlunni á Akureyri.
Dynjandi klukkur boða helgum hljómi
Heimfararleyfi þreyttum vegfaranda.
Lúta í auðmýkt allir sama dómi
Ungir og gamlir, hvar i fy'lking standa.
Fáni vor hnípir. — Sorg er læst um lýði. —
Liðinn er sá, er bar hann hæst i stríði.
Hví mun ei þungt að hræra hörpustrenginn
Hnígins við bróður þöglu hvílutjöldin?
Autt er það rúm er skipar annar enginn
Okkar úr sveit — og fátt um verkagjöldin.
En minningin kær frá mörgum samstarfs árum
Mótast svo skýrt, er sólin felst i bárum.
Fyrstur þú heyrðir tímans kröfu-kallið,
Kaust þér að leysa þjóð úr bölsins drórna,
Hikaðir eigi að leggja leið á fjallið,
Lyftir þér yfir fjöldans hleypidóma.
Starfsþráin einbeitt steinum hratt úr vegi,
Stefnunni beindi móti sól og degi.
Oflátungs hjal og ærsl í störfum dagsins
Yfirborðsmannsins hjá þér þektist eigi.
Tengja þú vildir böndum bræðralagsins
Blindaða þjóð, svo stæði þétt á vegi.
Bróðurlegt orð var máttur þinn og megin.
— Málmurinn sá, er var af öllum þeginn.
Saga þín geymist — saga brautryðjandans —
Sólstöfum skráð með þjóðar dýrum arfi.
Fremstur á hólmi, hjörvi girtur andaus,
Háieitri köllun fylgdir trútt i starfi.
Pví var þín iðja blessun lands og lýðá
Laun þin og heiður fyrir sigri að stríð^
Pökk fyrir starfið ljúfa, þarfa, langa,
Leiðsögumaður Reglu vorrar bezti.
Hvernig sem skipast áfram æfiganga,
Af þér vér þáðum dýrast veganesti.
Blundaðu rótt, — þín stjarna hné í heiði,
Hollvættir lands vors krjúpa’ að þínu leiði.
H. F.
Framhald greinarinnar um »Allsherj-
arbræðralagið« verður enn þá að bíða
næsta blaðs ásamt fleiru.