Íslenzkt verzlunarblað - 15.08.1913, Blaðsíða 4

4
ÍSLENZKT VERZLUNARBLAÐ
Nr. 1
hann hafi vit á að mæla það,
sem við á, þegar mæla ber, en
hann á einnig að hafa vit á að
þegja, þegar þegja ber.
Tem þér að tala þannig, að
þú sért gagnorður, lát ekki að-
daun þína í ljósi með of miklu
málskrúði. Tala kurteislega, enda
þótt þú talir með áherzlu. Sá
sem duglegur er að selja, verður
í allri framkomu sinni að sýna
ljúfmensku og alúð, sem honum
er eiginleg.
Gjör þér far um að vera eins
kurteis, þó að sá, sem við þig
ætlar að verzla, kaupi ei neitt af
þér, því að gjöra má ráð fyrir,
að hann komi einhverntíma aftur,
en það gjörir hann áreiðanlega
ekki, sé honum sýnd ókurteisi.
Viti bornir og kurteisir afgreiðslu-
menn efla meir vöxt og viðgang'
verzlunarinnar en mikill forði af
góðum vörum.
Framkoma.g'ag'nvart yftrmann-
inum.
Gagnvart yfirmönnum sínum
á afgreiðslumaðurinn að vera kurt-
eis, en ekki bljúgur. Hræðst ei
að segja skoðun þína og verja
hana, en forðast að vera upp-
stökkur eða þrár í lund. Fram-
kvæm skipanir yfirmanns þíns
fljótt og gaumgæfilega, forðast
að gefa tilefni til umkvartana.
Tak ei fram í fyrir yfirmanni
þínum, það er honum eins ógeð-
felt, og þér, þegar þú verður
fyrir slíku. Ef þér er óhjákvæmi-
legt að taka fram í fyrir ein-
hverjum, þá verður þú að biðja
hlutaðeiganda afsökunar, áður en
þú leyfir þér slíkt. Tú skalt aldrei
gefast upp við verk þitt, fyr en
þú hefir gjört alt sem þú gast
til að leysa það af hendi. Til
eru tvenns konar afgreiðslumenn,
aðrir meta meir góð laun, hinir
góða framkomu gagnvart sér.
Hinir fyrri verða seinna sjálfstæð-
ir kaupmenn, hinir síðari eru og
verða afgreiðslumenn. Sá, sem í
raun og veru vinnur ekki fyrir
kaupi sínu, á það ekki skilið, því
að kaupið á að eins að vera
jafngildi vinnunnar. Lát kröfur
þínar ávalt standa í réttu hlut-
falli við það, sem þú fær áorkað.
Skoða verk þitt sem hentugt
tækifæri til þess að komast á-
fram, en ekki ógeðfelda kúgun.
Hafi þér skjátlast, þá þannast
við það og lát þér það seinna að
kenningu verða. Hógværð hefir
ávalt góðar afleiðingar, hæl þér
því aldrei af dugnaði þínum. Frí-
tíma og ágóðahluta telja menn
gjaíir, en eru í raun og veru
laun, en ekki gjafir, því að kaup-
menn hafa það vanalega ekki
fyrir sið, að gefa út í bláinn,
enda væri ei vit í slíku. Letingj-
arnir eru auðþektir á því, að
þeir eiga ákaflega annríkt, þegar
yfirmaöurinn er við; vinn því
með sömu kostgæfni, þó að þér
sé ei veitt eftirtekt.
A öðpum tíma en viðskiftatíma.
Nota tómstundir þfnar til þess
að auðga þekking þína. Lær
hraðritun, því að margir eiga hrað-
ritun að þakka góðan bréfstíl.
Lær útlend tungumál, með
því móti getur þú fengið betri
stöðu og hærri laun. Legg rækt
við heilsu þína, forðast drykkju
og aðrar slæmar skemtanir, sem
kosta þig tíma og fé og spilla
auk þess heilsu þinni. Varðveit
heilsu þína og hugarró, sem eru
mestu gæði lífsins; enginn veit
hvað átt hefir fyr en mist hefir,
segir máltækið. Eyð ekki Öllu
kaupinu þínu, legg nokkuð af því
í handraðann og nota ávalt
nokkuð af því til þess að afla
þér frekari mentunar, hve lítið
sem kaupið er. Safna ekki skuld-
um; þú átt engu síður að spara
fé en að græða fé. Viljir þú vera
sparsamur á réttan hátt, skalt þú
ei hlífast við að verja fé til góðs
fyrirtækis. Forðast dýrar skemt-
anir. Haldir þú eftir námstímann,
að þú vitir alt, sem þú átt að
vita, þá er það misskilningur. Pað
er margreynt, að kaupmaðurinn
heíir aldrei lokið námi sínu. Jafn-
skjótt og þú kemst í annan stað,
munt þú komast að raun um, að
þú þarft enn þá að læra margt.
Mentun afgreiðslumannsins er
skuggsjá námstímans. Ef óheill
steðjar að, svo nauðsynlegt verð-
ur að fækka starfsmönnunum, er
þeim lélegri fyrst sagt upp; hins-
vegar reynir yfirmaðurinn að
halda þeim, sem duglegastir eru.
Ungur maður getur aldrei beðið
tjón af vistaskiftum, ef hann er
leikinn í þeirri list, aö læra eitt-
hvað nýtt í hverri vist. Mun, að
menn fá ei góðar stöður, menn
verða að útvega sér þær. Sér-
hver staða er eins góð, og hlut-
aðeigandi sjálfur vill gjöra hana.
Tað eru ekki til neinar góðar
stöður, eins og auglýst er í blöð-
unum. Pegar hlutaðeigandi stend-
ur vel í stöðu sinni og fær meiru
áorkað, en krafist er, þá fyrst
verður staðan góð. Pú skalt því,
áður en þú sækir um stöðu,
reyna hvort þú getur ekki bætt
stöðu þá, sem þú nú ert í, með
kostgæfni og gaumgæfni. Krefst
þess ei að þokast of fljótt upp
á við, því að það vekur öfund
starfsbræðra þinna og yfirmanni
þínum líkar það miður.