Ægir - 01.07.1905, Síða 10

6
ÆGIR.
gufuskipa, sem eru í fyrsta ílokki og ein-
göngu eru ætluð til fiskveiða á djúpsjó,
Að öðru jöfnu eru lán einkum veitt til
skipa sem smíðuð eru hér á landi
(Noregi). Lán eru ekki veitt lil lúkn-
ingar eldri skuldum.
★ ★
*
Ath. Öll þau mál, seni að einhverju leyli
sneata flskiveiðarnar, svo og styrkveitingar til
félaga, einstakra manna og lán til flskiútgerða,
heyra undir umsjón og úrskurð fiskiveiðastjórn-
ar Norðmanna (Norges Fiskeristyrelse); sem
hefir aðsetur sitt í Bergen.
LLandhelgisYörnin.
Hversu »Hekla« capt. Schack hefirvar-
ið vel laudhelgina fyrir botnvörpungunum
og verið fengsæll á ferðum sínum kring
um landið hefir mjög mikið glatt alla
landsmenn enda hafa blöðin — ekki sizt
»ísafold« — eindregið tekið i sama streng-
inn og lofað hann að maklegleikum iyrir
sinn skörungsskap og' dugnað.
Að flskimenn á ýmsum stöðum sem
oft og tíðum hafa orðið að þola það bóta-
laust að botnvörpungarnir hafa látið
greipar sópa um afla og veiðarfæri þeirra
rjett fyrir utan landsteinana sjeu glaðir
við að vita af svo duglegri löggæzlu sýna
eftirfarandi dæmi.
Capt. Schack spurði mann á Aðalvík
hvort fólk hefði sjeð þegar hann tók
hotnvörpunginn þar í sumar.
»Já«, sagði maðurinn, »fólk var allt
hátað; ])ví kl. var hálf 12 um nóttina en
allir vöknuðu við skotin, og jeg er viss
um að hvert mannsbarn í Víkinni hefir
farið á fætur; og þegar »Hekla« fór með
hotnvörpunginn«, hætti hann við, »lofuðu
allir guð«.
Gamall og' greindur bóndi á Arnar-
firði sem yfirmaðurinn átti tal við, segir
þegar liann spurði hann að hvort menn
alment ekki óskuðn eftir nærveru hans
seinni part sumars. »Jú«, segir maður-
inn, »fólk her svo mikið traust til yðar
og' er svo þakklátt fyrir aðgjörðir yðar
undanfarið að menn vilja alveg hefja yð-
ur til skýjanna, og við vonum að lands-
stjórnin launi yður eins og þjer eigið
skilið«.
Eins og það er gagnlegt fyrir lands-
menn að vel er varið, eins er það gleði-
legt fyrir loringja skipsins að mæta svona
þakklæti hjá fólki fyrir framkvæmdir sín-
ar, og það væri ekki nema rjettlátt að
íslendingar sýndu honum þann sóma
áður hann fer frá landinu i haust, sem
vekti hjá honum hlýja endurminningu
og yrði eftirkomendum hans uppörfun
til skyldurækni.
Fiskiklak.
í hinu enska Fichermans »Nautical
Almanak«, sem gefið er út i Grimsby,
stendur á ári hverju grein sú sem hér
fer á eftir, þar eð hún felur í sér þýð-
ingarmiklar bendingar til allra fiskimanna,
ætlum vér þess þörf að íslendingar fái
að kynnast innihaldi hénnar.
Fiskinum fækkar og ber margt til
þess: Fyrst og fremst þær þrautstund-
uðu hotnvörpuveiðar. Smáseiðin eru
veidd og drepin, en verða þó ekki höfð
til matar. Fiskurinn er veiddur á hrygni-
tímanum. Þetta hefir valdið áhyggjum
fyrir framtíð fiskveiðanna og efasemdir
um framför og þrif þessarar atvinnu-
greinar framvegis. Mörg fisldsvið er
áður voru auðug eru nú þurausin. Mörg
ráð hafa menn hugsað upp til þess að
stemma stigu fyrir þessu, en ekkert
dugað.
Fiskimennirnir geta þó sjálfir ráðið
nokkrar bætur á þess. Fiskimennirnir,
*