Ægir - 01.07.1905, Blaðsíða 11

ÆGIR.
7
sem stuðlað hafa að því að trufla nátt-
úrunnar eðlilega gang í hafinu, hafa það
í raun og veru á sínu valdi að hæta
fyrir gerðir sínar, ef þeir fylgja eftirfylgj-
andi bendingum. Menn geta á mjög
einfaldan og auðveldan hátt látjð fiskinn
hrygna á hrygnitímanum ef hann að eins
kemst lifandi inn í hátinn.
Drepið hendinni liðlega á kvið fiskjar,
sem kominn er að hrygning og látið
hrognin og mjólkinan renna i gegnum
gotraufma, I.átið þetta renna í ker hálf-
fylt með hreinum sjó. Bezt er að hleypa
mjölkinni fyrst út og hræra síðan gæti-
lega í með hendinni unz sjórinn lítur út
eins og dauf mjólkurblanda. Hleypið
því næst hrognunum niður í kerið og
hrærið síðan alt saman gætilega með
hendinni. Eftir nokkrar mínútur er meiri
hluti eggjanna frjóvguð. Hellið svo aftur
innihaldí kersins gætilega í sjóinn. Nált-
úran sér um það, sem eftir er. Hafið
sjálft er bezta klakstöð.
Reyna má nothæfi þessarar aðferðar
á þenna liátt. Nokkur frjóvguð lirogn
(egg) eru látin i flösdu fulla af hreinum
sjó. Skifta skal oft um sjóinn. Úr eggj-
unum kemur síðan fiskungviði, sem fyrst
er gagnsætt og sést að eins í sjónauka,
en síðan með berum augum. Klekja
má alveg út í flöskunni. Hitinn í fiösk-
unni á að vera venjulegur sjávartiti. Ef
einstök egg verða gagnsæ og hvít, er eggið
dautt. Slikum eggjum ber að ríma úr
flöskunni sem fyrst.
Þetta er mjög skemtilegt starf. Ef
flskimenn vildu leggja það á sig að fylgja
framanritaðri aðferð og spilla ekki hrogn-
unum úr öllum þeim fiski, er þeir fá
lifandi á skip, þá myndi árangurinn verða
mikill, en þeir sjálfir hafa yndi og ánægju
af starfinu. Með þessum móli gæti einn
maður hæglega á 10 mínútum, hleypt
meiri fiski, að tölunni, í sjóinn aftur en
þau 100,000 tons, sem árlega koma á
fiskimarkaðinn í Grimshy. Margar millí-
ónir af fiski eru látnar i hafið á klak-
stöðunum i Noregi, Ameríku, Kanada og'
Newfoundlandi og öðrum löndum. Fiski-
menn reka sig oft á mergð af smáfiski á
þessum stöðum, þar sem áður en klakið
hófst var engin fiskur.
Vér hyggjum að gera fiskiútveginum
greiða með því að gefa strandbúunum
þessar upplýsingar. Það gleddi oss mjög,
ef þessar bendingar yrðu til þess að
menn gerðu slíkar tilraunir t. d. á þorsk-
veiðum í byrjun vors á hrygnitímanum
og tilraunir þessar heppnuðust og hvettu
til að leggja stund á þetta í stærri stíl.
Útlendingar á norskum fiskimiöum.
Norðmenn hafa átt því láni að fagna,
að úllendingar hafa á seiuni árum ekki
stundað fiskiveiðar á þeirra fiskimiðum.
Enskir botnvörpungar reyndu fyrir nokkr-
um árum að draga þar vörpur sínar
enn urðu að hætta vegna þess hve botn-
inn var ósléttur og djúpur sjór. Eitt
enskt útgerðarfélag reyndi fyrir 5 árum
síðan að stunda þar fiskiveiðar með hand-
færum á þilskipum, en útgjörðin borgaði
sig ekki svo hætta varð við fyrirtækið;
þetta hafði þau áhrif að fleiri útlendingar
reyndu ekki til þess að fiska þar. En nú
í ár hafa franzmennirnir teygt sig þang-
að norður á bóginn, því að eftir því sem
segir i norskum blöðum, sendu útgei’ða-
félög frá Dunkerque og Gravelines 65
skip meðfram Noregsströndum, sem eíga
að stunda þar veiðar i sumar.
í norsku blaði »Harstad Tidende«
frá 2. júni þ. á. stendur svo látandi grein:
„Norskir fiskimenn til íslands.
70 bátshafnir í nœsta vikn.
Hið fiskauðga haf við ísland hefir