Ægir - 01.11.1905, Síða 1

MÁNAÐARRIT UM FISKIVEIÐAR OG FARMENSKU.
I. árg.
Reykjavik, Nóv. 1905.
| 5. blað.
AuilýsirtÉ
fyrir sjófarendur.
í sambandi við auglýsing 3. júlí þ. á.
birtist þetta hér með sjófarendum:
Hinn hvíti, fasti viti á Elliðaey á Brciða-
firði sýnir nú Ijós frá s. .3-//° v. um v. til
n. 39° v., sterkast frá hér um bil s. 87°
v. til hér um bil n. 77° v. Iiœð logans:
8h fet. Ljósmagn: þar sem tjósið er
sterkast 19 kml., en smáminkar niður í 7
kml. þar sem Ijósið er dauft. Sjónar-
lengd: 15 kml. Vitabgggingin er 20 fela
há, hvít að ofan, grá að neðan. Spegla-
tœkin h. stigs.
25. nóvember 1905.
Kgrhamar — og Púfálskletturinn gfir
Ngjabœ við Seltjörn.
Frá þessu miði gengur landhelgislínan
beina linu á Njarðvík — suðureftir og
beina linu á Hjörtseg á Mgrum — norð-
ureftir.
Landhelgislínan er fgrir uian þessi mið
að norðanverðu:
Vífilsfell um Suðurnesvörðu — bólar á
Stóra Stellir og Fjallið um Bggggarð,
djiipt Hlíðarfótinn og áframhaldandi Fjall-
ið um Rauðará og Grgnnra Skarðið.
ilraiin mei borskanel
Eftir Bjarna Sæmundsson.
Stjórnarráð íslands.
Aug-lýsing’.
Samkvœmt mœlingum varðskipsins í
sumar og tilvísun sjómanna á miðanöfn-
um, eru merkin á landhelgislínunni iít af
Suðurnesi á Seltjarnarnesi þessi:
Jaðarbœr á Akranesi jaðrar rœturnar á
Hafnarfjalli (Blákoll). — Eða fjallið um
Eins og kunnugt er, hafa þorskanet
lengi verið brúkuð við Faxaflóa sunnan-
verðan, en að eins á vetrarvertíð og þá
oft um takmarkaðan tíma. Á síðustu ár-
um eru menn þar þó farnir að brúka þau
síðari hluta sumars og á haustin og með
góðum árangri.
Lengi vel var alment svo álitið, að
ekki væri til neins að reyna þetta veíðar-
færi annarstaðar en í Faxaflóa, sjálfsagt
meðfram af því, að menn álitu netaíiskinn
vera sérstaka tegund af þorski, er eigi feng-
ist annarsstaðar. Þó hafa ýmsir framtaks-