Ægir - 01.04.1912, Blaðsíða 2

42
ÆGIR.
menningssjónir fyrir lok næstu verlíðar
eftir. En yfirlitsskýrsla kæmi þvínæst eftir
hver árslok. — Ef skýrslur þessar eiga ekki
að vera kák eitt, verður að vinda í þá átt
sem nú var greint og gera það með lög-
um, sem innihalda hæfileg sektarákvæði í
þeirra garð allra, sem tefja fyrir fram-
kvæmdunum. Rað þarf ekki að taka það
fram, því að það má öllum vera ljóst, að
því styttra sem skýrslutímabilið er, því
rjettari og þarafleiðandi gagnlegri verða
skýrslurnar. En það verður víst ekki sagt
að skýslurnar, eins og þær eru nú, að sjeu
mjög nákvæmar, þær geta einu sinni ekki
kallast nokkurn veginn rjettar. En þess
ætti þó að minsta kosti að mega krefjast,
þegar bíða verður eftir þeim á þriðja ár.
Að sumu leyli eru skýrslurnar óþarf-
lega nákvæmar. Vjer verðum að telja það
óþarfa að telja upp nöfn alla þeirra skipa,
sem skýrslan kall'ar fiskiskip. Þar eru tal-
in upp með nöfnum skip niður að 6 tonna
stærð, hásetatala, lengd veiðitímans og nafn
útgerðarmannsins. Hver meining er með
þessu vitum vjer ekki, þegar ekki eru nefnd
á sama hátl allar fiskifleytur niður að
þessari stærð. En það er alls ekki gert.
Líklegt er að meiningin sje sú, að nefna
með nöfnum þau, sem kölluð eru skip, en
nefna ekki nöfn þeirra, sem kölluð eru
bátar. En þelta er misskilningur. Allur
fjöldi mótorbáta, sem gengur til fiskjar hjer
sunnanlands t. d. í Vestmannaeyjum hafa
fullkomið þilfar og eru frá 8—12 tonn að
stærð. Hví eru þeir ekki taldir á sama
liátt og þau fiskiskip, sem skýrslan nefnir.
Það er 1. d. eins fróðlegt að vita nafn út-
gerðarmanns, hásetatölu og veiðitíma þess
báts sem gerður er þar út og aflar 30—40
þús. eins og einhverrar fleytu á Akureyri,
sem fær undir 200 lunnum hákarlslifrar
eða 10—20 þús. fiska. Slík upptalning,
sem áður er nefnd er með öllu þaiflaus
fyrir utan það, hvað ósamkvæmnin er
mikil í skýrslunni.
Það sem þörf er á að vita er þetta:
liversu mörg og hverskonar skip ganga til
fiskjar, hásetatölu til samans, lengd veiði-
tímans og á hvaða tíma veiðin er rekin,
aflaupphæðina (þyngdina), tegund fiskjarins
og tölu útgerðarmanna.
Þá viljum vjer minnast fám orðum á
fiskiveiðaskýrslurnar í sambandi við skýrsl-
ur yfir útflutlan fisk og fiskiafurðir. Oss
virðist það vera rjettast að flokkun á fiski
og fiskiafurðum í skýrslum þessum báðum
sje i fullu samræmi, en svo er ekki.
í fiskiveiðaskýrslunni er flokkunin
þannig: Afli á fiskiskip: þorskur, þyrsk-
lingur, }rsa, langa, heilagfiski, aðrar fiski-
tegundir (trosfiski). Afli á báta: Flokkun
sama, nema heilagfiski er felt burt. Hvers
vegna, er ekki gott að vita. Ef til vill er
heilagfiski aflað á báta talið undir Iros-
fiski? En ósamræmi eins og þetta á ekki
að eiga sjer stað. Trosfiski á að fela í
sjer eitl og hið sama í báðum lilfell-
um. —
í verslunarskýrslunum er fiokkunin
þessi: 1. þorskur, 2. þyrsklingur, 3. ýsa,
4. langa, ufsi og keila, en heilagíiski er
ekki nefnt sem útflutningsvara.
Það virðist rjettara að lelja einnig í
aflaskýrslunum ufsa og keilu í sama flokki
og lönguna en bæta lieilagfiski við i út-
flulningsskýrsluna. En að minnsta kosli
að hafa fult samræmi í öllum skýrsl-
nuurn.
í aflaskýrslunum er hvergi minst á
hrogn og sundmaga, það færi vel á því að
þessar fiskiafurðir væru nefndar þar, eins
og í verslunarskýrslunum.
Vjer látum oss nægja að sinni þessar
athugasemdir og vonum, að þær verði tekn-
ar lil góðgjarnlegrar yfirvegunar af rjettuin
hlutaðeigendum. Um leið og vjer viljum