Ægir - 01.04.1920, Qupperneq 17

Æ GIR
49
við fengum lítinn tima til annars en að
borða morgunverð. Annars ætlaði eg að
nota þennan tíma til að skoða þennan
gamla og fallega bæ og eigi hvað sízt
þess vega fór eg með kveldlestinni. Eg
gat samt séð það helzta í bænum áður
en lestin kom.
Berlinarlestin kom kl. 9 og stóð við
sem svaraði l/2 klst. Var þá lagt af slað
og haldið á, þvi nær viðstöðulaust til
Basel, og komum við þangað af hall-
andi nóni.
Suður-Þýzkaland er eitthvert hið feg-
ursta og bezt ræktaða land, sem eg hefi
nokkru sinni séð. Lengstum liggur braut-
in vestanfram með Schwartzwald og um
Neckardalinn.
Þegar til Basel kom byrjaði ógurlegt
argaþras með vegabréfin og skoðun á
farangri okkar. Fyrst athuguðu Þjóð-
verjar vegabréf og farangur í norður-
enda lögreglustöðvarinnar og siðan urð-
um við að sýna Svisslendingum þetta
hvortlveggja i suðurenda byggingarinnar.
Tók þetta langan tíma og var því nær
orðið fulldimt þegar skoðuninni var lok-
ið. Voru Kaupmannahafnar stórmennin,
sem voru i ferðamannahópnum orðin
afarreið forstöðumanni ferðafélagsins hr.
Rolf Mueller út af þessari töf, sögðu sem
satt var, að félagið hefði lofað að engar
slikar tafir eða tálmanir skyldi eiga sér
stað, en nú værum við reknir eins og
fénaður úr einum stað i annan og með
okkur farið eins og við værum grun-
samlegt fólk. Mueller reyndi að afsaka
sig með því, að margt væri öðruvísi en
sér hefði verið lofað af járnbrautarfé-
laginu o. s. frv.
Um kveldið át allur hópurinn saman
á járnbrautarhótelinu í Basel og síðan
dreifðist fólkið i ýmsar áttir með nætur-
lestunum. Eg tók mér gistingu á Hótel
Euler, sem er rétt við járnbrautarstöðina.
Gistu þar að eins þrir, auk mín, af öll-
um ferðamannahópnum og var Mueller
einn þeirra, þvi hann beið eftir ferða-
mannahóp, er átti að koma daginn eftir.
í Basel dvaldi eg í tvo daga og fór
þá með Genualestinni yfir St. Gotthard
um Chiasso og Corno. í Corno var eg
eina nóll og fram til hádegis daginn
eftir.
Lest sú, er eg fór með frá Corno
gekk ekki lengra en til Milano. Þar beið
eg eftir lest um 1 klst. og kom svo um
kveldið sunnudaginn 1. febrúar og íór
þá á gistihús, er nefndist Grand Hotel
Bavaria og liggur við torg það, er nefn-
ist Piazza Corvetto.
I Kaupmannahöfn hafði eg fengið nöi'n
og heimilisfang hinna dönsku ræðis-
manna á Suðurlöndum, og var mér því
kunnugt, að ræðismaður Dana í Genua
bjó í gölu, er nefndisl Via Palestro. Eg
spurðist fyrir um hvar sú gata væri og
komst þá að því að hún var svo nálægt
gistihúsinu að eigi var nema 5 minútna
gangur heim til ræðismannsins. Þegar
er skrifstofur opnuðust á mánudags-
morguninn 2. febr. fór eg til ræðis-
mannsinsins og hitti hann á skrifstofu
hans. Ræðismaður þessi er Svíi og er
háaldsaður maður, nafn hans er John
Arfwedson.
Eg bað hann sumpart um upplýsingar
frá sjálfum honnm og sumpart um að
benda mér á menn, sem gætu gefið mér
upplýsingar um markaðshorfur i Genua
og á Ítalíu yfirleitt. Hann benti mér sér-
staklega á 4 fiskikaupmenn, er keypt
hefði fisk frá íslandi. Eg hitti þessa
menn, en þeir vísuðu mér til Consorzio
per 1’ Importazione e la Distribuzione
dei Merluzzi e Stoccofissi. Er viðtal mitt
við forstöðumanninn, Sign. Gustavo Rag-
noli, tekið upp i marzhefti Ægis og til
eg ekki þörf á að endurtaka það hér.