Ægir - 01.10.1938, Síða 5

Æ G I R
211
Lýsing á verksmiðjunni.
A neðri liæð hússins eru flestar þær
vélar, sem notaðar eru við framleiðsluna.
Skurðarvélar, reykofnar og litunaráhöld,
sem notuð eru til sjólaxframleiðslunnar,
eru i vestri enda hússins. Reykofnarnir
eru 4 samhyggðir ofnar, af nýjustu gerð.
Kynding reykofnanna fer þannig fram,
að halc við ofnana er komið f)rrir reyk-
kassa, og í honum er því hrennt sem
reylcja á við. Revkurinn er síðan leiddur
með rafknúinni loftdælu inn í ofnana.
Sá kostur er við þessa revkofna, að ekk-
ert sót, eldneistar eða önnur óhreinindi
geta koinist inn i ofnana og sezt á það,
sem revkt er.
Aðalvinnan fer fram í miðsal neðri
hæðar, svo sem pökkun, áfvlling í dósir,
lokun dósa og suða (sterilisering). Þar
er komið fyrir tveimur þvottavélum,
tveimur lokunarvélmn og einum dósa-
suðupotti (Autoklav). Þvottavélin, sem
ætluð er til þvotta á tómum dósum,
er í samhandi við þann hluta efri
hæðar, þar sem tómar dósir eru geyindar,
og þannig fyrir komið, að þær eru settar
þar í rennur, og eftir þeim fara þær
niður í gegnum þvottavélina, þar sem
þær eru þvegnar úr sjóðandi vatni,
en að því húnu koma þær hreinar út úr
vélinni á neðri hæð liússins, þar sem
látið er í þær. Eftir að látið hefir verið
i dósirnar, eru þær settar í lokunarvél-
ina, en henni stjórnar einn maður, og
geiur vélin lokað 1400—2000 dósum á
klukkustund. Frá lokunarvélinni falla
dósirnar ofan i körfur, sem eru á hjólum.
Þegar þær eru orðnar fullar, er þeim ekið
inn í dósasuðupottinn. Þar eru þær soðn-
ar undir þrýstingi við ákveðið iiitastig.
Eftir suðuna eru dósirnar látnar í þvotta-
vél, sein einungis er ætluð fyrir fuilar
dósir. Dósirnar eru þvegnar upp úr tveim
vötnum. í samhandi við þvottavélina er
Þorvaldur
Guðmunds-
son
þurrkunarlyfta (Törretransportör), sem
þurrkar dósirnar með lieitu lofti á leið-
inni upp á efri liæðina, þar sem miðarnir
eru límdir á þær, og þeim pakkað í kassa.
Eystri enda neðri hæðar er skipt í
þrennt, og er þar gert að fiskinum, hann
flakaður og þveginn. Fiskur sá, sem ætl-
aður er í fiskbúðing og bollur, er settur
i þar til gerða kassa á hjólum, og siðan
er þeim rennt inn i herbergi, þar sem
fiskfarsgerðin er framkvæmd. Úr fars-
gerðinni er farsið látið- i hollugerðarvél-
ina, en hún er að öllu leyti sjálfvirk. Hún
mótar bollurnar, sýður þær og færir þær
upp úr vélinni og í dósirnar. Tvær stúlk-
ur vinna við vélina, og getur vélin fram-
leitt um 400 þús. fiskbollur, eða sem svar-
ar til 10—12 þús. kg. dósa framleiðslu
á dag.
Efri hæð hússins er skipt í vöru-
geymslu, matstofu, skrifstofu, rannsókn-
arstofu og salerni. Fataskápum er komið
fyrir í sambandi við jnatstofuna og hefir
hver stúlka sinn eigin skáp. Einnig eru
þar tvö steypuböð með gufu, heitu og
köldu vatni, sem eru til afnota fyrir
starfsfólkið.