Ægir - 01.05.1967, Blaðsíða 14

144
Æ GIR
Lög um ráðstafanir vegna sjávarútvegsins
Lög þessi voru samþykkt á síðasta Alþingi og eru
preniaSar hér méS þœr athugasemdir, er fylgdu frum-
varpinu og fylgiskjal um aSgerSir til endurskipulagn-
ingar hraSfrystiiSnaSarins.
1. gr.
Á árinu 1967 er rikisstjórninni heimilt að greiða
sem svarar 8% viðbót við það lágmarksverð á fersk-
fiski öðrum en sild og loðnu, sem Verðlagsráð sjávar-
útvegsins og yfirnefnd þess ákveða. Skal viðbótin
skiptast þannig, að 5% greiðist mánuðina marz og
april, en 11% aðra mánuði ársins.
2. gr.
Til þess að standa straum af greiðslu þeirrar við-
bótar við fiskverðið, sem heimiluð er í 1. gr. þessara
laga, er rikisstjórninni heimilt að lækka greiðslur til
verklegra framkvæmda og framlag til verklegra fram-
kvæmda annarra aðila á fjárlögum ársins 1967 um
10%. Þá er rikisstjórninni einnig heimilt að lækka
greiðslur til Jöfnunarsjóðs sveitarfélaga fyrir árið
1966 um 20 millj. kr. frá þvi, sem ákveðið er í 16.
gr. laga nr. 51 10. júní 1964, um tekjustofna sveitar-
félaga, með þeirri breytingu, sem ákveðin var með
lögum nr. 67 23. des. 1964, um breytingu á lögum
nr. 51 10. júni 1964, um tekjustofna sveitarfélaga.
3. gr.
Á árinu 1967 er rikisstjóminni heimilt að verja 20
millj. kr. til þess að greiða fiskseljendum verðbætur
á linu- og handfærafisk. Þessar greiðslur koma til
skipta á milli sjómanna og útgerðarmanna samkvæmt
samningum um hlutaskipti.
4. gr.
Heimilt er að greiða viðbótarbætur á línufisk,
veiddan á tímabilinu frá 1. október til 31. desember
1966, umfram þá 25 aura á kíló, sem ákveðið var
með lögum nr. 16 16. april 1966, að rikissjóður skyldi
greiða. Heildarverðbætur á línu- og handfærafisk á
árinu 1966 skulu þó ekki fara fram úr 20 millj. kr.
5. gr.
Stjórn Aflatryggingasjóðs er heimilt að ákveða, að
bætur til togara úr sjóðnum vegna aflabrests 1966
skuli miðast við úthaldstima þeirra á þvi nri, svo og
að setja um þelta nánari reglur með samþykkt sjáv-
árútvegsmálaráðherra.
6. gr.
Stofna skal sjóð, er hafi það hlutverk að greiða
verðbætur vegna verðfalls á frystum fiskafurðum,
sem framleiddar eru á árinu 1967, öðrum en sildar-
og loðnuafurðum, svo sem fyrir er mælt í 7. gr.
Rikissjóður greiði til sjóðsins 140 millj. kr. af
greiðsluafgangi ársins 1966. Verði innstæða í sjóðn-
um eftir reikningslok, skal því fé ráðstafað sem stofn-
fjárframlagi til verðjöfnunarsjóðs fiskiðnaðarins, enda
hafi þá verið sett lög um slíkan sjóð. Ella rennur
innstæða þessi í ríkissjóð. Ríkissjóður ábyrgist, að
sjóðurinn geti staðið við skuldbindingar þær, sem á
hann eru lagðar í 7. gr.
7. gr.
Sjóður sá, sem um ræðir í 6. gr., greiðir verðbætur
á frystar fiskafurðir, framleiddar á árinu 1967, aðrar
en sildar- og loðnuafurðir. Verðbætur þessar skulu
nema 55% af verðlækkun, er verða kann miðað við
verðlag, er fékkst fyrir sömu framleiðslu á árinu
1966. Verði verðfall á árinu 1967, er nemi meiru
en 5% miðað við verðlag 1966, skulu verðbæturnar
hækka til viðbótar um 2% af heildarverðlækkuninni
fyrir hvert 1%, sem verðlag lækkar umfram 5%.
Greiðsla verðbóta skal þó aldrei vera hærri en 75%
af verðlækkun.
Skipta skal freðfiskframleiðslunni í nokkra megin-
flokka eftir fisktegundum, og skulu verðbætur reikn-
aðar af hverjum flokki fyrir sig. Um framkvæmd á
greiðslum úr sjóðnum fer að öðru leyti eftir reglum,
er sjávarútvegsmálaráðherra setur.
8. gr.
Rikissjóður leggur fram 50 millj. kr. á árinu 1967,
er verja skal til framleiðniaukningar frystihúsa og
annarra endurbóta i framleiðslu frystra fiskafurða.
Seðlabanki Islands úthlutar fé þessu til tiltekinna
framkvæmda i samráði við Landsbanka íslands og
Útvegsbanka íslands eftir reglum, sem sjávarútvegs-
málaráðherra setur.
9. gr.
Á árinu 1967 heimilnst að gieiða úr ríkissjóði 10
millj. kr. til verðbóta á útfluttar skreiðarafurðii- eða
útfluttar afurðir af öðrum fiski en sild og loðnu eftir
reglum, sem sjávarútvegsmálaráðherra setur.