Ægir - 01.11.1968, Síða 15

ÆGIR
369
ákvæði um möskvastærð, lágmarksstærð
fisks er landa má o.fl., en stærstu átök
okkar á þessu sviði var þó útfærsla land-
helginnar árin 1952 og 1958. Þrátt fyrir
heillavænleg áhrif beggja þessara aðgerða,
teljum við að þörf sé á frekari friðun, t.d.
smáþorsks, er sumstaðar elzt upp í all-
verulegu magni utan 12 mílna landhelgi,
og eru nú í gangi athuganir á því máli.
Á árunum 1961—’65 var okkar hlutur í
heildarþorskveiðinni við ísland 60% að
meðaltali, en meðalársveiðin var 400 þús-
und tonn og væri gripið til skömmtunar-
aðgerða samkvæmt bandarísku formúlunni
bæri okkur því tæplega 240 þúsund tonna
ársveiði af þorski miðað við afla okkar á
þessu tímabili og þá kannski 80 þúsund til
viðbótar, sem strandríki eða alls 320 þús-
und tonn á ári.
Ég vil þó taka skýrt fram, að mér er
ekki kunnugt um að nokkur ríkisstjórn
hafi ennþá tekið afstöðu til þessarar til-
lögu Bandaríkjamanna og nefni þetta að-
eins sem dæmi um hugmyndir manna á
þessu sviði.
--------------------------------—---------
Frá Verðlagsráði sjávarútvegsins
__________________________________________'
Verð á síld <il söKunar.
Verðlagsráð sjávarútvegsins hefur ákveðið
eftirfarandi lágmarksverð á síld til söltunar
veiddri við Norður- og Austurland, þ. e. frá Rit
norður um að Hornafirði, frá 1. október til 31.
desember 1968.
Hver uppsöltuð tunna (.neð 3
lögum í hring) ......... kr. 505.00
Hver uppmæld tuima (120
lítrar eða 108 kg) ....... — 371.00
Til skýringar skal það tekið fram, að við verð-
ákvörðunina hefur þegar verið tekið frá gjald
vegna kostnaðar við flutninga sjósaltaðrar síldar
af fjarlægum miðum samkvæmt ákvæðum bráða-
birgðalaga frá 10. maí 1968.
Verðið er miðað við, að seljendur skili síldiimi
í söltunarkassa eins og venja hefur verið á und-
anförnum árum.
Áður en gengið verður frá nokkru sam-
komulagi um skömmtun fisks á Norðvest-
ur-Atlantshafi, verður þó að koma til al-
þjóðlegt eftirlit með þeim friðunaraðgerð-
um, sem samþykktar kunna að verða á
svæðinu. Hafa farið fram miklar umræð-
ur um þetta atriði á alþj óðlegum vettvangi
á undanförnum árum og hefur náðst sam-
komulag um öll helztu atriði málsins. Með
þessu alþjóðlega eftirliti mun verða út-
rýmt hinni gagnkvæmu tortryggni, sem
átt hefur sér stað hjá ýmsum þjóðum gagn-
vart hinum ýmsu friðunarákvæðum, sem
komið hefur verið í framkvæmd á undan-
förnum árum.
Afstaða okkar til þessara mála almennt,
mótast mjög af því hve geysilega þjóðin
er háð fiskveiðum. Við hljótum að halda
fram sérstöðu þj óðarinnar á þessu sviði og
að sérstakar reglur verði látnar gilda um
ríki, sem ástatt er um eins og okkur, þar
sem ákveðið heildarmagn af fiski sem
veiða má myndi hafa í för með sér stöðnun
á þjóðarframleiðslunni.
Þegar gerður er upp síldarúrgangur frá sölt-
unarstöðvum, sem kaupa síld uppsaltaða af veiði-
skipi, skal viðhafa aðrahvora af eftirfarandi
reglum:
a. Sé síldin ekki mæld frá skipi, skal síldarúr-
gangur og úrkastssíid hvers skips vegin sér-
staklega að söltun lokinni.
b. Þegar úrgangssiid frá tveimur skipum eða
fleiri blandast saman í úrgangsþró söltunar-
stöðvar, skal síldin mæld við móttöku til þess
að fundið verði síldarmagn það, sem hvert
skip á í úrgangssíldinni. Skal uppsaltaður
tunnufjöldi margfaldast með 505 og í þá út-
komu deilt með 371 (það er verð uppmældr-
ar tunnu). Það, sem þá kemur út, skal dregið
frá uppmældum tunnufjölda frá skipshlið, og
kemur þá út mismunur, sem er tunnufjöldi
úrgangssíldar, sem bátunum ber að fá greidda
sem bræðslusíld. Þeim tunnufjölda úrgangs-
síldar skal breytt í kíló með því að margfalda
tunnufjöldann með 108 og kemur þá út úr-
gangssíld bátsins talin í kílóum. Hluti söltun-
arstöðvar miðað við uppsaltaða tunnu er eins
og áður 25 kg.