Ægir - 15.09.1974, Síða 5

RIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS
67.ÁRG. 14.TBL. 15. SEPT. 1974
Flest orkar tvímælis
EFNISYFIRLIT:
Plest orkar tvímælist þá
gei-t er 261
Hans G. Andersen
sendiherra:
Fiskveiðimörk íslands og
hugtakið efnahagslög-
saga 262
Minningarorð:
Loftur Bjamason útgerð-
armaður 271
Útgerð og aflabrögð 273
Erlendar fréttir:
Brýnt verkefni 277
Útfluttar sjávarafurðir í
júlí 1974 og 1973 278
Ný fiskiskip:
Vingþór NS 341 280
ÚTGEFANDI:
FISKIFÉLAG [SLANDS
HÖFN. INGÓLFSSTRÆTI
SÍMI 10500
RITSTJÓRN:
MÁR ELlSSON (ábm.)
JÓNAS BLÖNDAL
AUGLÝSINGAR:
GUÐMUNDUR
INGIMARSSON
UMBROT:
GlSLI ÓLAFSSON
PRENTUN:
[SAFOLD
ÁSKRIFTARVERÐ
750 KR
ÁRGANGURINN
KEMUR ÚT
HÁLFSMÁNAÐARLEGA
þá gert er
AUir eru sammála um, að
það þurfi að hafa stjórn á fisk-
veiðum til að vernda fiskstofn-
ana fyrir ofsókn. Menn grein-
ir hins vegar á um það, hvaða
leiðir eigi að velja, og hverjir
eigi að hafa stjórnina með
höndum. Eðlilegt sýnist að
fiskifræðingar séu áhrifamikl-
ir í þessari stjóm, en þar sem
inn í málið blandast ýmis fél-
agsleg sjónarmið, er vonlegt
að ýmsir fleiri aðilar telji sig
þurfa að hafa hönd í bagga
með þeim. Undir flestum
kringumstæðum verður það
því uppgjör milli margvíslegra
sjónarmiða og hagsmuna til
hvaða ráða gripið verður
hverju sinni. Samkvæmt hinni
nýju fiskveiðilöggjöf, sem
samþykkt var á Alþingi haust-
ið 1973 eftir miklar og harðar
fæðingahríðir, og loks tangar-
íæðingu þegar hvorki gekk ná
rak, er Hafrannsóknastofnun-
inni fengið all mikið vald til
stjómunar veiðunum, þó að
samþykki sjávarútvegráðherra
þurfi jafnan til aðgerðanna.
Fiskifræðingum er áreiðan-
lega mikill vandi á höndum að
gæta nægjanlegrar friðunar
með sem minnstum óþægind-
um og fjárhagstjóni fyrir þá,
sem friðunin bitnar mest á
hverju sinni. Hér er ekki verið
að leggja dóm á neina einstaka
eða tiltekna framkvæmd, held-
ur einungis verið að benda á
þann vanda, sem Hafrannsókn-
arstofnuninni sé á höndum í
þessu efni. Skyndiaðgerðir í
friðunarmálum geta komið illa
við marga aðila og oft þá sem
sízt mega við því. Það er áreið-
anlega mjög nauðsynlegt, að
reynt sé að forðast að stöðva
flota, sem er fullbúinn til
veiða. Menn eru búnir að eyða
tíma sínum og fjármunum eða
stofna til skulda við undir-
búninginn, og þá er ógott, ef
það kemur að sunnan skipun
um að ekki megi hefja veið-
ar á áður leyfðum tíma. Ekki
dugir þó að skirrast við slíku,
ef um ótvíræða nauðsyn er að
ræða til friðunar. Sú spurning
vaknar hins vegar, þegar frið-
að er til almennings heilla, og
friðunin bitnar á fámennum
hópi fiskimanna, hvort ekki
eigi þá að bæta þeim skaðann
af almannafé og í hvaða mæli
það eigi að vera, og þyrfti
máski að endurskoða þá lög-
gjöf, sem fyrir er með hlið-
sjón af því að skyndifriðanir
verði tíðari en verið hefur.